BÉRURIER NOIR - Nuit Apache

BÉRURIER NOIR to legenda francuskiej sceny anarcho-punk i jeden z najbardziej charakterystycznych i oryginalnych zespołów. Zespół powstał w 1983 roku w Paryżu i założyli go: Loran - gitara, François - wokal i Dédé - automat perkusyjny. Nazwa zespołu wywodzi się od koloru czarnego noir, ponieważ to kolor żałoby, a ich pierwszy koncert miał być z założenia ostatnim. Poza tym czarny kolor, to kolor anarchii. Bérurier to imię bohatera książki Frédérica Darda.

Na szczęście zespół nie rozpadł się po pierwszym koncercie! Muzyka BÉRURIER NOIR to czystej wody punk rock inspirowany głównie zespołami brytyjskimi, ale jednak z dużą dawką francuskiej charyzmy. Zespół nie miał klasycznej perkusji i używał automatu perkusyjnego, co nadało ich muzyce charakterystyczny i rozpoznawalny styl. Ponadto używali dość często saksofonu, co również wyróżniało ich na tle innych zespołów punk.Ich występy były unikalne - było to pomieszanie koncertu, cyrku, teatru i performansu. Członkowie BÉRURIER NOIR występowali poprzebierani za klaunów, policjantów albo w świńskich maskach. Na scenie pojawiało się zawsze mnóstwo ludzi, często zupełnie przypadkowych.Zespół łączył w sobie elementy punk rocka i teatralnej groteski z przesłaniem anarchistycznym. Tematy, które głównie poruszali to polityka, odrzucenie społeczne, konsumpcja, włóczęgowski styl życia, antyfaszyzm, a wszystko to podane w prześmiewczy i ironiczny sposób. Byli zespołem kultowym kochanym przez młodzież, ale nie darzony sympatią przez organizatorów i policję, ponieważ bardzo często po koncertach BÉRURIER NOIR dochodziło do zamieszek.W 1985 roku w skład zespołu wchodzili: François Guillemot - wokal, Loran - gitara, Pascal Kung Fu - saksofon, Helno - chórki, Laul aka Bol - chórki, La Grande Titi - chórki, La Petite Titi - chórki. W 1987 roku za saksofon złapał Masto, a w 1989 roku doszedł do kapeli Jojo, który robił chórki i... ział ogniem.Zespół postanowił nie zarabiać na swojej muzyce i płytach, wieć ich sytuacja finansowa była mało stabilna. W 1989 roku po trzech pożegnalnych koncertach w paryskiej Olympii zespół zaprzestał działalności.Po jakimś czasie François Guillemot założył zespół MOLODOI, Loran założył ZE6, TROMATISM, a później DIVISION DE LA HORDE. W 2003 roku, czwartego grudnia zespół się reaktywował, by zrealizować dokument DVD o ich karierze. Zagrali znowu sporo koncertów m.in. w Quebecu i Belgii oraz wydali nowe płyty. Rozwiązali działalność ponownie w 2006 roku.

Dyskografia
MEILLEURS EXTRAITS DES DEUX CONCERTS Ŕ PARIS tape (VISA, 1983)
NADA 84 7"EP (Rock Radicals Records, 1984)
MACADAM MASSACRE 7"EP (Rock Radicals Records, 1984)
MACADAM MASSACRE LP (Rock Radicals Records, 1984)
CONCERTO POUR DETRAQUES LP (Bondage Records, 1985)
NADA NADA 7"EP (Bondage Records, 1985)
JOYEUX MERDIER 7" EP (Bondage Records, 1985)
L'EMPEREUR TOMATO-KETCHUP 7"EP (Bondage Records, 1986)
ABRACADABOUM LP (Bondage Records, 1987)
ILS VEULENT NOUS TUER 12" (Bondage Records, 1988)
VIET-NAM, LAOS, CAMBODGE NHAN QUYEN 7" (Bondage Records, 1988)
SOUVENT FAUCHE, TOUJOURS MARTEAU LP (Folklore De La Zone Mondiale, 1989)
VIVA BERTAGA 2xLP (Folklore De La Zone Mondiale, 1990)
CARNAVAL DES AGITES CD (Last Call Records, 1995)
LA BATAILLE DE PALI-KAO (1983-1984) CD (Last Call Records, 1998)
ENFONCEZ L'CLOWN CD (2003)
MEME PAS MORT DVD+DVD+CD (2003)
L'OPÉRA DES LOPUS DVD+CD (2005)
INVISIBLE CD (2006)

Splity
BERURIER NOIR/GUERNICA split 12" (Shin Records, 1983)
BERURIER NOIR/HAINE BRIGADE split 7" (Toxic Grafity, 1988)

Kompilacje
RISING FREE tape (VISA, 1983)