poniedziałek, 31 sierpnia 2009

SATAN PANONSKI - Nuklearne olimpijske igre


Ivica Culjak znany jako SATAN PANONSKI albo Catcher II urodził się w 1960 roku w Cericu, trzy kilometry od Vinkovaca w byłej Jugosławii. Ivica Culjak był chorwacką wersją G.G. Allin'a i chyba nigdy nie był znany szerzej poza Bałkanami, ale tam był i wciąż jest postacią kultową. Jedna z najbardziej charyzmatycznych, szalonych, kontrowersyjnych i zadziwiających postaci na scenie punk.

Mając 18 lat Ivica dołączył do jednego z pierwszych zespołów punk w byłej Jugosławii o nazwie POGREB X. Na koncertach Ivica ciął się, rozbijał butelki na swojej głowie i wogóle szokował publiczność swoimi ekscesami.

Był punkowym wokalistą, pisał wiersze, malował i robił performanse. Prawdopodobnie był homoseksualistą i miał psychiczne problemy. Wydał tomik własnych wierszy "Mentalni ranjenik".

Ivica któregoś razu wdał się w bójkę i zabił człowieka. Aby uniknąć więzienia poddał się obserwacji psychiatrycznej. Niestety skończyło się to osadzeniem Ivica w więziennym zakładzie psychiatrycznym. Cały czas komponował muzykę, rysował i pisał teksty. Wychodził z zakładu na przepustki na których dawał koncerty po całej ex-Jugosławii.

Kiedy wybuchła wojna, prezydent Chorwacji Franjo Tuđman podpisał amnestię i Satana Panonskiego wraz z mordercami, gwałcicielami i innymi mentami wypuszczono na wolność. Zaciągnął się do chorwackiej armii i wydał w międzyczasie kasetę "Kako je panker branio Hrvatsku".

27 stycznia 1992 roku SATAN PANONSKI zginął w nieznanych okolicznościach. Ówczesne tabloidy rozpisywały się, że prawdopodobnie zabił go rząd, a może popełnił samobójstwo? Prawdopodobnie doszło do wypadku z bronią... Któż to wie?

Może i dobrze, że tak skończyła się historia SATANA PANONSKIEGO, bo nie wiadomo dokąd zaprowadziłoby go jego szalone życie. Pod koniec życia zaczął pisać anty-serbskie teksty pod wpływem wojny - nacjonalistyczne i prymitywne.

Muzyka SATANA PANONSKIEGO to prosty garażowy punk, pomieszany z lekką psychodelią i poezją śpiewaną przy akompaniamencie gitary akustycznej. Wydaje mi się, że to słychać w jego muzyce, że koleś do końca nie był normalny. Ale za to niepowtarzalny...

Nagrania SATANA PANONSKIEGO ukazały się na kasecie "Ljuljamo ljubljeni ljubicasti ljulj" w 1989 roku, na jedynej płycie winylowej w 1990 roku "Nuklearne olimpijske igre", na kasecie z 1992 "Kako je panker branio Hrvatsku" oraz na składaku LP Z 1989 "Bombardiranje New Yorka".

SATAN PANONSKI na pewno był postacią interesującą i unikalną szczególnie dla sceny jugosłowiańskiej i powiem, że mimo wszystko coś jest w tej jego muzyce.

wtorek, 25 sierpnia 2009

DEPRESSION - Australia, Australia


DEPRESSION powstali w 1982 roku w Melbourn, Victoria na wschodnim wybrzeżu Australii. Smeer, który grał w jednym z pierwszych australijskich zespołow punk DESERT RATS, wraz z dwoma kumplami Liddy i Spike załozył DEPRESSION.

Zaczęli grać regularne koncerty w klubach The John Barleycorn Hotel i The Seaview Ballroom i wkrótce stali się jednym z najważniejszych australijskich bandów.

W międzyczasie DEAD KENNEDYS koncertowali po Australii, co zaowocowało kawałkiem DEPRESSION na kultowej składance "Welcome to 1984" wydanej przez Maximum Rock'n'roll w 1984 roku.

W tym samym roku zespół wszedł do studia i nagrał trzy kawałki na singiel "Money chain", który stał się pierwszym wydawnictwem wytwórni Reactor Records.

W 1985 kapela wydaje swój pierwszy LP w Reactor Records i split z innym australijskim bandem GASH w Flipside. W listopadzie tego samego roku wychodzi kolejny album "Australia, Australia", który dostaje świetne recenzje w Stanach i UK.

Wkrótce współpraca pomiędzy DEPRESSION i Reactor Records dobiega końca, chociaż nie przeszkadza to, by zespół pojawił się na świetnej dwupłytowej kompilacji "Not so lucky country" wydanej przez Reactor Record. Obok DEPRESSION cała czołówka ówczesnej sceny hc-punk w Australii: GASH, DEATH SENTENCE, CIVIL DISSIDENT, VICIOUS CIRCLE, PSYCHOTIC MANIACS i inne.

Wkrótce DEPRESSION zmieniają swoje brzmienie na bardziej metalowe i wydają koncertową płytę "Ultra hardcore mega heavy punk metal thrash" i w 1988 płytę "Thrash til death". Publice średnio pasuje nowy styl DEPRESSION i zespół postanawia zakończyć działalność.

Wydawnictwa
Money chain 7" (Reactor, 1984)
Depression LP (Reactor, 1985)
Australi, Australia LP (Reactor, 1985)
DEPRESSION/GASH split LP (Flipside, 1985)
Ultra hardcore mega heavy punk metal thrash LP (1987)
Thrash til death LP (Cleopatra, 1988)

Wznowienia
Hardcore history 1982-86 (1989)
Kompilacje
Welcome to 1984 LP (MRR, 1984)
The hardcore house tape (Hardcore House/Reactor, 1986)
Apathy... Never! LP (Over the Top, 1986)
Overseas connection LP (Double A, 1987)
Not so lucky countryy 2xLP (Reactor, 1988)

VICIOUS CIRCLE - Police brutality


VICIOUS CIRCLE powstali w 1983 roku w Melbourne, Australia w składzie Paul - wokal, Les - gitara, Alby - bas i Russell - perkusja. Nagrali demo "Circle of the doomed..." z którego nagrania trafiły na kompilacje "Eat your head" 2xLP 1984, "Brain of stone" Tape 1984 i "P.E.A.C.E." 2xLP 1984.

Wkrótce też nagrali pierwszego singla "Search for the solution" 7"EP, który wydała wytwórnia Reactor. Singiel sprzedał się w nakładzie ponad 1000 kopii i zespół przystąpił do nagrywania debiutanckiego albumu "Price of progress", który wyszedł w 1985 roku w Reactor Records.

W 1985 roku Flipside wydał split LP VICIOUS CIRCLE z innym australijskim zespołem PERDITION. A w 1986 wyszedł split LP z kalifornijską kapelą YOUTH BRIGADE, a następnie kolejny singiel "A nightmare so quick" w Reactor Records.

David Ross zastąpił Russela na perkusji, a na bas wskoczył Keith Chatham, na krótko zastępując Albi'ego, który zajął się gitarą. Pod koniec 1986 roku nagrali kolejny album "Reflections", a zespół opuścił Keith. Zespół zagrał sporo koncertów promując płytę m.in. z AGNOSTIC FRONT, G.B.H., FINAL CONFLICT, CRUCIFIX, LIFE SENTENCE i ATTITUDE ADJUSTMENT.

W 1987 roku VICIOUS CIRCLE nagrywają z nowym perkusistą James'em Lynch'em (CHILDREN OF THE SORROW) "Hope and wait" 12" ponownie w Reactor Records. Rok później zespoł przenosi się do wytwórni Waterfront i nagrywa kolejny album "In the void".

Zespół kontynuuje granie do 1990 roku, kiedy Paul i Les wraz z Dannym (DEPRESSION) na perkusji i Pop'em na basiezakładają nowy zespół RUE MORGUE. Grają do 1995 roku, gdy Paul, Les i Pop postanawiają reaktywować VICIOUS CIRCLE z Pauly G. (FORCE-FED) na perkusji. W 1996 roku wydają płytę "Fixated", a rok później "Internal headstrength".

W 1999 roku wychodzi ich kolejna płyta "Perfect world disaster" w Resist Records. Następuje kilka zmian personalnych w kapeli: Danny (STAMINECH) na perkusji i Mano (CANE, SURFIN POOBARS) na basie. VICIOUS CIRCLE grają koncerty z AGNOSTIC FRONT, DAYGLOW ABORTIONS, BLACK FLAG, AGENT ORANGE.

W 2003 roku kapela obchodzi 20-lecie istnienia - grają dużą trasę po Australii i wydaja kolejną płytę "Switched on" we własnej wytwórni Circle Work. Zespół ponownie zawiesza działalność, by za chwilę ponownie się reaktywować. W 2006 roku Paul, Pop, Mano wraz z Squiz i Heath nagrywają w swojej wytwórni kolejną płytę "Born yesterday" - wciąż w stylu hardcore, ale ciężej i szybciej.

Na początku 2007 roku wyruszają na 6-tygodniową trasę po Europie grając koncerty m.in. w Polsce, Czechach i Niemczech. Kapela wchodzi do studia by nagrać materiał na nową płytę.

Wydawnictwa
Circle of the doomed...... tape (demo)
Search for the solution 7" (Reactor, 1984)
Price of progress LP (Reactor, 1985)
VICIOUS CIRCLE/PERDITION split LP (Flipside, 1985)
VICIOUS CIRCLE/YOUTH BRIGADE 12" (Reactor, 1986)
A nightmare so quick 7" (Reactor, 1986)
Reflections LP (Reactor, 1986)
Hope and wait 12" (Reactor, 1987)
Into the void LP (Waterfront, 1988)
Rhyme with reason LP (Manic Ears, 1989)
Reactivate CD/LP (Def, 1995)
Fixated CD/EP (Spent, 199)
Internal headstrength CD/LP (Spent, 1997)
Perfect world disaster CD/LP (Resist, 1999)
Switched on CD/LP (Circle Work, 2003)
Born yesterday LP/CD (Circle Work, 2006)

Kompilacje
Eat your head 2xLP (Reactor, 1984)
Brain of stone tape (BCT, 1984)
P.E.A.C.E. 2xLP (R Radical, 1984)
Overseas connections LP (Double A, 1987)
The not so lucky country 2xLP (Reactor, 1988)

sobota, 22 sierpnia 2009

THE EXECUTE - Hard core temptation

Japoński zespół THE EXECUTE powstał w 1982 roku i był jednym z pierwszych zespołów, które zmieniły swój punkowy styl na mocne hardcorowe granie - pod wpływem zespołów SS i MÖTORHEAD. Ich pierwsze wydawnictwo to 7" flexi "A to Z" wydane przez DOA Records w 1982 roku. Wydali jeszcze kilka singli oraz pojawili się na wążnych składakach, takich jak "Cleans the bacteria", "P.E.A.C.E." czy "Great punk hits". Pod koniec 1985 roku nastąpiły zmiany składu w kapeli, co niestety zmieniło brzmienie THE EXECUTE i późniejsze wydawnictwa kapeli nie są już tak ciekawe.W 1986 roku Pusmort Records wydało 12" split THE EXECUTE/INFERNO - strona japończyków to materiał z "Blunt sleazy" z 1985 roku. Pojawiła się też płyta "Save your money" z wczesnymi kawałkami zespołu i nagraniami koncertowymi z 1982 roku.Do posłuchania single oraz kompilacja "Ultra hard-core" - to CD bootleg, który wyszedł w Meksyku. Obok THE EXECUTE również VORKRIEGSJUGEND, BASTARDS, MAU MAUS, FEAR OF WAR, TZN XENNA, PANDEMONIUM, LEGION OF PARASITES, LAMA, TERVEET KÄDET.

Wydawnictwa
A-Z 7" flexi (DOA Records, 1983)
Hard core temptation 7"EP (DOA Records, 1983)
Criminal flowers EP (Hit Parade Records, 1984)
Live in hell tape (Hit Parade Records, 1984)
Blunt sleazy 7"EP (Spook Records, 1985)
Blunt sleazy 12" (Spook Records, 1985)
THE EXECUTE/INFERNO split 12" (Pusmort, 1986)
An omen of fear 7"EP (Selfish Records, 1986)
The antagonistic shadow LP (13Grave/XXX Records, 1988)

Wznowienia
Save your money LP (13Grave, 1988 - early discography)
Bootlegi
THE EXECUTE/LIP CREAM split 7"EP

Kompilacje
Great punk hits LPM (Japan Records, 1983)
P.E.A.C.E. 2xLP (R Radical Records, 1984)
Cleans the bacteria LP (Pusmort, 1985)
Anglican scrape attic 7" flexi (1985)
A farewell to arms LP (Selfish Records, 1986)

poniedziałek, 17 sierpnia 2009

SACRILEGE - Flight of the Nazgul

Brytyjski zespół SACRILEGE to legenda thrash metalu i w sumie ktoś może zapytać, co to ma wspólnego z punkiem? No cóż, trochę ma... SACRILEGE połączyli w swojej muzyce klasyczny heavy metal, thrash, a później doom metal, ale mieli mocne teksty wogóle nie przypominające ówczesnego przekazu kapel metalowych. SACRILEGE uważani są obok AMEBIX, ANTISECT i HELLBASTARD za protoplastów brytjskiego crusta.

Nie zagrali wielu koncertów, ale na początku swojej kariery grali z takimi kapelami jak ANTISECT czy ANTI-SYSTEM i w sumie to bardziej się obracali w towarzystwie hardcorowym niż metalowym. Przykładem choćby dwie kompilacje "We won't be your facking poor" wydanej przez Mortarhate w 1985, gdzie SACRILEGE pojawili się obok takich kapel jak POLITICAL ASYLUM, VIRUS, D.O.A., CONFLICT czy OI POLLOI. Oraz kompilacja 7" wydana w 1985 roku przez małą wytwórnię, która później zmieniła nazwę na Earache Records na której obok SACRILEGE znalazły się zespoły HIRAX z USA, EXECUTE i LIP CREAM z Japoni oraz CONCRETE SOX z UK.

Na początku lat 80-tych gitarzysta Damian Thompson i perkusista Andy Baker założyli zespół thrashowy WAR WOUND, nagrali 2 dema i w 1983 roku obaj dołączyli do zespołu VARUKERS. Damian opuścił VARUKERS w 1984 roku, by założyć SACRILEGE.

Zespół powstał w Birmingham, a w pierwszym składzie znaleźli się wokalistka Linda Tam Simpson (ex-INNOCENT VICTIMS), Daniel Thompson - gitara, Tony May - bas i Liam Pickering - perkusja. W 1984 i 1985 kapela nagrywa dwa dema oraz wsadza swoje kawałki na wyżej wymienione kompilacje.

W 1985 roku z zespołu odchodzi Liam Pickering, a za perkusję wraca z VARUKERS Andy Baker. SACRILEGE nagrywają swój pierwszy album "Behind the realms of madness", który wydaje label z Bristolu Children Of The Revolution Records. Płyta sprzedaje sie w nakładzie około 7000 kopii. Niedługo potem na drugą gitarę wskakuje Mitch Dickinson z zespołu WARHAMMER. Mitch niestety nie zagrał żadnego koncertu z SACRILEGE, a za niedługo odszedł z zespołu, by dołączyć do HERESY, a potem do UNSEEN TERROR.

W styczniu 1987 roku SACRILEGE wskakują do studia Rich Bitch Studio w Birmingham i pod okiem Roba Bruce'a i Mike'a Ivory nagrywają swoją drugą płytę "Within the prophecy", która wychodzi w One Flag Records. W zespole nastepują kolejne zmiany składy: Andy'ego Bakera zastępuje na perkusji Paul Brooks, za basistę Tony'ego Maya wskakuje Paul Morrisey i dochodzi nowy gitarzysta Frank Healey. Po jakimś czasie z kapeli odchodzi Paul Brooks, a na jego miejscu pojawia się Spikey T. Smith. W tym nowym składzie SACRILEGE nagrywają swój trzeci album "Turn back trilobite" w 1989 roku ponownie w wytwórni Under One Flag Records. Na tej płycie zespół odchodzi od swych thrashowych korzeni i podąża w kierunku doom metalu z elementami folk. Na początku 1990 roku zespół SACRILEGE rozpada się.

Członkowie SACRILEGE przewinęli się przez zespoły: WAR WOUND, VARUKERS, CADAVEROUS CLAN, WRONG ATTITUDE, BENEDICTION, CEREBRAL FIX, NAPALM DEATH, ALTERNATIVE ATTACK, DESTROY BABYLON, ENGLISH DOGS, THE MORE I SEE, HERESY, UNSEEN TERROR, WARHAMMER, PROLAPSE, CATHEDRAL, MARSHAL LAW, SCARAB, WHITE TRASH.

W 1996 roku ich dwa pierwsze albumy wydała na CD wytwórnia Blackened Records, a całkiem niedawno wyszedł winylowy LP bootleg z demo z listopada 1984 i demo z lutego 1985 roku.

Do posłuchania dwie klasyczne płyty, składak "Anglican Scrape Attic", dwa pierwsze dema, koncert oraz... Hmmmmm... I tu jestem w kropce. Nie wiem czy nie są to dema z 1986 roku wymienione w dyskografii. Wygląda to jak jakaś sesja przed nagraniem płyty "Within the prophecy" - całkiem możliwe, bo kawałki takie jak na płycie plus numer pod tytułem "Insurrection".

Dyskografia
Demo I (1984)
Demo II (1985)
Behind the Realms of Madness LP (COR Records, 1985)
Demo 1/86 (1986) Demo 8/86 (1986)
Within the Prophecy LP (Under One Flag Records, 1987)
Turn Back Trilobite LP (Under One Flag Records, 1989)

Kompilacje
We Won't Be Your Fucking Poor 2xLP (Mortarhate Records, 1985)
Anglican Scrape Attic split 7"EP (pre-Earache, 1985)

sobota, 15 sierpnia 2009

CONFLICT - From protest to resistance


Obok CRASS to jeden z najważniejszych anarcho-punkowych zespołów w Wielkiej Brytanii i na świecie. Byli zawsze symbolem walki i oporu, wywarli wpływ na ludzi na całym punkowym globie. Wciąż żywa legenda...

espół powstał w Eltham w Południowym Londynie w 1979 roku, początkowo grając pod różnymi nazwami (np. SPLATTERED ROCK STARS). Ciągnąc po Wielkiej Brytanii za koncertami CRASS, postanawiają podążyć w podobnym kierunku anarcho-peace-punkowym. W 1981 roku powstaje CONFLICT w składzie: Colin Jerwood - wokal, Francisco "Paco" Carreno - perkusja, "Big" John Clifford - bas, Steve - gitara, Pauline - wokale, Paul "Nihilistic Nobody" Fiday - wizualizacja. Pierwszy swój koncert grają w kwietniu 1981 roku w Eltham w Londynie.

W czerwcu 1982 roku wydają swój pierwszy singiel 7"EP "The house that man built" w Crass Records. W tym samym roku wychodzi ich singiel koncertowy "Live at Centro Iberico" 7"EP w Xntrix Records. W 1983 roku CONFLICT wydają swój pierwszy LP "It's time to see who's who" w Corpus Christi na którym skupiają się na tematach takich jak wojna w Wietnamie, wegetarianizm, wyścig zbrojeń i oczywiście krytyka rządu i królowej.

Kolejnym wydawnictwem zespołu jest singiel "To a nation of animal lovers" wydany również w Corpus Christi w 1983. Na tym singlu gościnnie występuje wokalista CRASS, Steve Ignorant.

"Nazywamy siebie anarchistami. To nie znaczy, że wierzymy w chaos - nasze idealne spoleczeństwo byłoby małą, samorządząco się społecznością, w której ludzie zdolni by byli prowadzić swoje własne życie. Ale ponad wszystko chcemy powiedzieć, że nie damy się wykorzystać ani lewicowym ani prawicowym politykom."

Po nagraniu debiutanckiej płyty z zespołu odchodzą Paul i Pauline. Kapela zakłada własne wydawnictwo płytowe Mortarhate Records, które wydaje płyty CONFLICT oraz innych zespołów anarcho-punk: HAGAR THE WOMB, ICONS OF FILTH, LOST CHERRES, THE APOSTLES, EXISTANCE, STALAG 17, ADMIT YOU'RE SHIT, POTENTIAL THREAT i inne.

Do zespołu dołącza wokalista CRASS Steve Ignorant na okres pomiędzy 1986-1989 rokiem. Bezkompromisowa postawa, polityczna prowokacja, radykalne teksty spowodowały, że koncerty CONFLICT były często rozbijane przez policję. W 1987 roku organizują olbrzymi koncert w Brixton Academy w Londynie pod nazwą "The gathering of the 5000". Koncert kończy się rozruchami, a walki z policją trwają do białego rana w całej dzielnicy Brixton. Koncert ten można usłyszeć na płycie "Turning rebellion into money".

W okresie, gdy z zespołem śpiewał Steve Ignorant CONFLICT wydali trzy płyty - "The final conflict" LP, "Against all odds" 12" i "Standard issue 82-87" z utworami z singli i odrzutami z innych sesji.

Po kilku latach działalności i w sumie milczenia kapela wydaje singiel "These colours don't run" - chyba pierwszy od 1985 roku, a potem płytę "Conclusion" w 1993 roku. Zespół zaczyna koncertować i do dzisiaj jest częścią sceny i wciąż wydaje płyty.

Przez CONFLICT przewinęli się również: Paul Hoddy - bass, Spike Smith - drums, Matthew Zilch - gitara, Kevin Webb - gitara, Steve Ignorant - wokal, Chris Parrish - gitara, Ferenc Collins - gitara, Marshall Penn - gitara, Mandy Spokes i Eva Scragg - wokale.

CONFLICT od początku swojej działalności identyfikowali się z anarchizmem, walczyli o prawa zwierząt i prawa kobiet, brali czynny udział w ruchu antywojennym i wspierali organizacje typu Class War, przez wiele lat ich koncerty były przerywane brutalnie przez policję. Czynnie działali na scenie punk organizując zbiórki pieniężne dla więźniów sumienia, wydając samemu własne czy innych zespołów płyty oraz grając do dzisiaj koncerty benefitowe, które wspierały wiele ważnych inicjatyw. Przez lata narosło wiele plotek wokół tego zespołu, pojawiło się mnóstwo zarzutów, ale tak czy inaczej CONFLICT zrobił bardzo wiele, by popchnąć scenę punk do przodu, dać ludziom nadzieję i zapał do walki o własne prawa.

Pozwoliłem sobie wsadzić recenzje kilu płyt CONFLICT pióra Bezkoca z zina "Pasażer". Myślę, że oddają klimat zespołu CONFLICT przynajmniej częściowo.

CONFLICT "It's time to see who's who"
CONFLICT "Increase the pressure"
CONFLICT "The ungovernable force"
Szokująca była ongiś informacja, że CONFLICT przymierza się do przehandlowania swojej wytwórni Mortarhate znienawidzonemu EMI. Na szczęście skończyło się na Cherry Red, dzięki czemu ukazały się właśnie reedycje trzech pierwszych studyjnych płyt CONFLICTU. Choć zespół ten nie szczędził nigdy papieru na okładki i czasu na wymyślanie powtarzanych później na milionach naszywek, koszulek i plakatów, motywów i haseł, to reedycje są iście imponujące: trzyskładkowe digipakcki i grubaśnie książeczki zawierające mnóstwo nieznanych wcześniej zdjęć plus teksty wydrukowane zarówno w formie oryginalnej, jak i umożliwiające czytanie ich bez pomocy biegłego sądowego. Poza tym każda z płyt zawiera bonusowe nagrania z singli dostępnych dotychczas w formie CD na obu częściach "Standard issues".

"Czas zobaczyć kto jest kto" to pierwsza płyta CONFLICTU, która ukazała się w marcu 1983 roku (w odróżnieniu od mniej więcej tego samego materiału nagranego powtórnie w 1985 roku jao "It's time to see who's who now"). Nie dziwne, że zespół zdecydował się na taki krok, bo te wczesne nagrania choć buchające żarem i pasją, mogą trochę irytować nieporadnością. Całość zaczyna się koślawą punkową parodią, a potem już lecą już swoją surowizną kolejne płomienne deklaracje wojowniczego nonkonformizmu. Buntu do kwadratu, buntu przeciwko polityce, dyscyplinie, obyczajowości i oferowanej przez rząd "sprawiedliwości". Słychać echa zimnej wojny, konfliktu w Irlandii Północnej, oraz - co bardzo charakterystyczne dla tej kapeli - śmiertelną wrogość do mięsożerców ("Meat means murder").

Oprócz tasiemcowych, wykrzykiwanych z prędkością karabinu maszynowego melodeklamacji są i romantyczne zwolnienia, czy naiwnie brzmiące dziewczęce głosiki, ale to jednak wciąż jeszcze CONFLICT pozostający w cieniu CRASSU (płytę nagrano pod okiem Johna Lodera i basisty CRASSU - Pete'a Wrighta). Bonusem są dwa single. Pierwsza w ogóle EP-ka kapeli "The house that man built" (1982) z granym do dziś megahitem "Conflict" i peace-punkowo brzmiącą feministyczną deklaracją "I've had enough" oraz "To a nation of animals lovers" z istnym katalogiem okrucieństw wyrządzanych zwierzętom przez ludzi. CONFLICT niewątpliwie otworzył tym albumem nowy rozdział w historii punk rocka.

Kiedy rok później CRASS przestał istnieć, ktoś musiał ten wózek ciągnąć dalej. Paść musiało na CONFLICT. "Wzrastający ucisk" to ich "druga płyta z tymi samymi, starymi piosenkami przeciwko złemu i okrutnemu systemowi". Nagrany na początku 1984 roku album brzmiał o niebo lepiej niż debiut i to zarówno jeśli chodzi o studio jak i sprawność samego zespołu - rosły nie tylko irokezy kapeli, ale i jej umiejętności muzyczne.

Był też znacznie agresywniejszy tak muzycznie jak tekstowo. Wszak świat wkroczył w 1984 rok. Zdawało się, że wszystko może lada chwila zdmuchnąć nuklearny płomień uruchomiony przez jakiegoś wariata ("Cruise"), a media irytowały bredniami wypisywanymi na temat punk rocka ("As others see us"). Dość krótki materiał studyjny uzupełniają nagrania z jednego z pierwszych dużych koncertów CONFLICTU z października 1983 roku, a niniejszą reedycję uzupełniono o dwie znakomite EPki "Serenade is dead" i "This is not enough".

I wreszcie najsłynniejsze dzieło CONFLICTU, zapowiedź zupełnie nowego etapu w ich historii "Ungovernable force". Zespół ten, stricte punkowy przecież, nigdy nie grał zwykłych piosenek i zawsze zdradzał skłonności ku bardziej epickim formom. W nagraniach z 1986 roku (pierwszych ze Stevem Ignorantem) absolutnie nie rezygnując ze swej agresywnej formy - a wręcz przeciwnie: czad podkręcając - zaprzągł do swej sprawy niemal orkiestrowe aranżacje, fragmenty reggae, nie zawahał się nawet użyć gitar bez fuzzów. Na razie bardzo ostrożnie i w aptekarskich dawkach, ale i tak utwory były coraz ciekawsze i wielowątkowe. Pełnym jadu recytowanym, wykrzykiwanym i melodeklamowanym tekstom, towarzyszyły momenty powagi ("To be continued..."), a w twórczości kapeli uważanej za przegadaną pojawiły się dłuższe fragmenty instrumentalne ("Statement"). Oczywiście jest tu słynny utwór "This is ALF", czyli podręcznik domorosłego eko-terrorysty, którego tekst wciąż jest ocenzurowany i drukowanej wersji na okładce nadal nie znajdziecie. (No ja akurat mam winyl i na wkładce jest wydrukowany tekst tego kawałka - dopis. Pablo).

Wśród bonusów jest kilka kawałków w innych miksach oraz singiel "The battle continues", z którego zwłaszcza "Mighty and superior" wyda się znajomy co drugiemu punkowi w tym kraju. No właśnie. Dopiero słuchając wnikliwie tych płyt i tekstów, można zauważyć jak wiele zawdzięcza tej kapeli nasz WŁOCHATY - największy popularyzator w Polsce.
Cokolwiek byście myśleli o przekazie tej kapeli, to jej pozycja jest i tak niemożliwa do podważenia, a jej naiwna wiara w zmianę świata i miotanie się między namacalnymi realiami a wyśnionym ideałem jest jedną z kwintesencji punk rocka. I tego już nikt nie zmieni.
Reedycji dokonano z wielką starannością (jak dla mnie brakuje może tylko wspomnień samych bohaterów) i są to kolejne wydawnictwa, którym nie dorówna nigdy żaden przegrywaniec czy inna emetrójka.
CONFLICT "Turning rebellion into money"
Reedycja legendarnej koncertowej płyty CONFLICTU zarejestrowanej podczas słynnego, zakończonego chaosem i wstydem koncertu "The gathering of the 5000" 18 kwietnia 1987 roku. Szczegółowe okoliczności tego wydarzenia opisane są w książeczce dołączonej do płyty i brzmią nie mniej frapująco niż sama muzyka. O wszystkich aferach związanych z tym wydarzeniem pisaliśmy zresztą szerzej w numerze 18 "Pasażera". Impreza przerosła oczekiwania jej organizatorów, a realia niejeden raz ich zaskoczyły - nie dość ciągłych sporów z właścicielami "Academy Brixton", gdzie odbywała się impreza i problemów z policją, to sam koncert zakończył się bijatyką na scenie, wskutek czego ostatnie kawałki nie znalazły się na płycie.

Sam album to ponad 30 utworów (oryginalnie ukazał się jako podwójny winyl) w tym mocny zestaw utworów CRASSU zaśpiewanych przez Steva Ignoranta, który po rozpadzie swojej kapeli stał się kolejnym wokalistą CONFLICTU. W kawałkach reggae zespół wspomagał Benjamin Zephaniah, którego niektórzy pamiętają być może z niewiele późniejszych koncertów w Polsce.
"Turning rebellion into money" to surowo-czadowa piguła z wczesnego okresu CONFLICTU, kiedy nie zasmakowali jeszcze tak mocno w charakterystycznym dla ich kolejnych płyt monumentalizmie. Ekscytujący dokument surowej siły punk rocka i wszelkich jego słabości - idealizmu i krótkowzroczności.
CONFLICT zawsze dbał by okładki ich płyt były odpowiednio "upakowane" i trudno przeskoczyć oryginalne wydanie, ale w przypadku tego digipacka się to udało. Znany wszystkim tekst, ale tym razem z masą zdjęć. To trzeba mieć i postawić se na półce.

This is the A.L.F.
What does direct action mean?
It means that you are no longer prepared to sit back and allow
terrible, cruel things to happen. The cameraman in Ethiopa took
direct action, he filmed the worst disaster that has ever
happened to human beings. He relised it was too enormous a
problem to handle himself - so he took the film home in the hope other people would help.
They did.
Are you prepared to sitback any longer? Direct action in animal rights means causing
economic demage to those who abuse and make profits from exploitation. Start!
It's possible to do things alone, slash tyres, glue up locks
butchers, burger bars, the furriers, smash windows, bankrupt the
lot. Throw paint over shops and houses. Paint stripper works
great on cars. Chewing gum sticks well to fur coats. A seized
engine just won't start, sand in the petrol tank means that
delivery's going nowhere. When the new death shop opens up
make sure you're the first person to be there. If the circus
comes to town remember what goes up must come down. Stop
contributing to the abuse yourself - don't eat meat, don't buy
leather. Buy non-animal tested make up, herbal soap and shamoo's
better.
Try and form a group of people that you know that you can trust
and plan more ambitious direct action. Sometimes risky but a must.
Only when you have animal liberation will we obtain human freedom,
when the last vivisectionist's blade is snapped. It will be that
one step nearer to peace. Direct action in the animal movement issussed and strong,
and our final goal is not far off.
Animal lovers, vandals, hooligans, cranks; recognise the labels? They
say we don't care about human beings. We say all sentient beings,
animal or human have the right to live, free from pain, torture and
suffering. They say because we are human and speak the same, we
matter more. Is our pain and suffering any greater or lesser than
that of animals? Human v. animal rights is as much a prejudice as
black v. white or nazis versus the jews, an affront to our
freedom. Vivisection is a violation of human beings, the same as it
is for animals. We have a chemical world built on a pile of drugs
to thank for their experiments. Drugs are designed for profit,
manufactured to suppress symptons. Human freedom, animal rights. It's
one struggle, one fight. When animal abuse is stopped, then human
abuse will soon stop also, an attitude of mind. "An eye for an eye
leaves the whole world blind". Start by protecting the weak, the
defenceless animals, the sick, the disabled. Compassion and emotion
are our most important safety values. If we lose them, then "we lose"
the vitality of life itself. Emotional? Hooligans? Cranks?...

Dyskografia
Albumy
It's Time to See Who's Who LP (March 1983, Corpus Christi Records)
Increase the Pressure LP / CD (June 1984, Mortarhate Records)
The Ungovernable Force LP (August 1986, Mortarhate Records)
From Protest To Resistance LP (1986, Bust Fund)
The Final Conflict LP (December 1988, Mortarhate Records)
Against All Odds LP (1989, Mortarhate Records)
Conclusion LP / CD (December 1993, Mortarhate Records)
It's Time to See Who's Who Now LP / CD (May 1994, Mortarhate Records)
There's No Power Without Control LP / CD (July 2003, Mortarhate Records)
Where did all the money go

Single
The House That Man Built EP (June 1982, Crass Records)
To a Nation of Animal Lovers EP (October 1983, Corpus Christi Records)
The Serenade is Dead EP (January 1984, Mortarhate Records)
This is Not Enough, Stand Up and Fucking Fight 7" (March 1985, Mortarhate Records)
The Battle Continues 7" (October 1985, Mortarhate Records)
The Final Conflict 12"(1988, Mortarhate Records)
These Colours Don't Run 7" / CD (October 1993, Mortarhate Records)
BBC1 7" (1995, Mortarhate Records)
Now You've Put Your Foot In It 7" / CD (2001, Mortarhate Records)
Carlo Giuliani 7" / CD (April 2003, Mortarhate Records)

Wznowienia-kompilacje
The House That Man Built 12" (Corpus Christi, dwa pierwsze single)
Employing All Means Necessary LP / CD (1985, Mortarhate Records)
Standard Issue 82-87 LP / CD (February 1989, Mortarhate Records)
Standard Issue II 88-94 LP / CD (1996, Mortarhate Records)
Deploying All Means Necessary (February 1997)
There Must Be Another Way (January 2001)
Rebellion Sucks! (Anthology and DVD of live in London 2004)
Koncerty
Live at Centro Iberico EP (October 1982, Xntrix Records)
Live At Brest, France (March 1983)
Only Stupid Bastards Help EMI LP (1986, New Army Records)
Leeds University (April 1986)
Turning Rebellion Into Money Double LP / CD (1987, Mortarhate Records)
In The Venue (April 2000)
In America CD (2001, Go-Kart Records 83)
Live In London (2004)

Składaki
Who? What? Why? When? Where? LP (Mortarhate, 1984)
P.E.A.C.E. 2LP (R Radical, 1984)
We Won't be your fucking poo 2xLP (Mortarhate, 1985)
This is the A.L.F. LP/CD (Mortarhate, 1998)