piątek, 31 lipca 2009

SOLUCIÓN MORTAL - Imperialista!


SOLUCIÓN MORTAL - jeden z najdłużej grających i jeden z najważniejszych zespołów meksykańskich. Powstali w 1982 roku w Tijuana w Meksyku. Zespół założyło dwóch braci Jose and Alan Lezama, pochodzących z Mexico City, ale od dziecka mieszkających w Tijuanie. Grali w składzie: Jorge Lezama, Alan Lezama, Luis Villarruel, Raul Ochoa.

Zespół z krótkimi przerwami gra do dnia dzisiejszego. Z oryginalnego składu z lat 80-tych pozostali tylko bracia Lezama. Dzisiaj grają w składzie: Guillermo Jauregui - gitara, Lupillo - bas, Abimael - wokal, Jose Lezama - wokal i Alan Lezama - perkusja.

SOLUCIÓN MORTAL grają typowy, energiczny latino-hardcore i od lat są bardzo mocno zaangażowani w meksykańską scenę DIY. Mocne społeczno-polityczne teksty w połączeniu z wykrzykiwanymi wokalami i czadową muzą dają niezłego kopa.

SOLUCIÓN MORTAL zagrali dość dużą trasę po Meksyku w 1986 roku, wydali kilka kaset demo i live oraz dwie płyty. Nagrania do odsłuchu, szczególnie te stare są takiej sobie jakości, ale większość kapel z Meksyku nie miała możliwości nagrywać swojego materiału w przyzwoitych warunkach. Mimo wszystko nadrabiają energią i zaangażowaniem.

Oprócz nagrań SOLUCIÓN MORTAL do posłuchania również bootlegowy składak "Mexicompilacion" z kapelami SOLUCIÓN MORTAL, HISTERIA, ESPECIMEN, MASSACRE 68, XENOFOBIA, HEREIJA, DECADENCIA, ATOXXXICO czyli cała ówczesna czołówka sceny meksykańskiej.

Jeden kawałek można posłuchać również na klasycznej składance "World class punk", którą można znaleźć na blogu pod postem o A-64.
Nagrania
Live at Fairmont Hall tape (1984)
Thousands of dead punks tape (1985)
Live in Skapistas tape (1987)
Live in Skapistas tape (1988)
En vivo en Iguanas tape (1989)
They want to drive me crazy tape (1993)
No more rules live tape (1995)
Al filo del abismo CD (1997)
En peligro de extinction CD (2007)
Renovarse O Morir En Un Mundo Muladar CD boot

Kompilacje
World class punk tape (ROIR, 1984)
Eat me tape (BCT, 1984)
Second sonic war 2xLP (New Wave, 1985)
All for one... One for all CD (GTA, 1995)
Mexicompilacion CD boot

REAGAN YOUTH - Jesus was a communist


Nowojorski zespół REAGAN YOUTH założył David Rubinstein razem z gitarzystą Paul'em Bakija, kiedy byli jeszcze w szkole w Rego Park, Queens. Będąc uczniami grali sporo koncertów w punkowych klubach Manhattanu. Ciekawostką jest, że jeden z nauczycieli został fanem REAGAN YOUTH, ogolił głowę na łyso i został zwolniony ze szkoły.

Kapela często grała koncerty w C.B.G.B., przemierzyli wszerz i wzdłuż całą Amerykę koncertując na Rock Against Racism wraz z DEAD KENNEDYS i BAD BRAINS. W 1984 roku nagrali swój pierwszy album "Youth anthems for the new order" w wytwórni R Radical, który sprzedał się w nakładzie 40000 kopii.

REAGAN YOUTH grali dobry hardcore-punk z ironicznymi i politycznymi tekstami. W sumie to wydali tylko jedną płytę "za życia" oraz pojawili się na dwóch składakach "Minutes to go" i "P.E.A.C.E.".

Członkowie zespołu byli coraz bardziej sfrustrowani i zmęczeni koncertowaniem. Nie zarobili żadnej kasy na swoich koncertach. Kiedy Ronald Reagan odszedł z Białego Domu oficjalnie rozwiązali zespół.

David z kilkoma innymi kolesiami z zespołu założyli nową kapelę, ale nigdy nic nie nagrali ani nie zyskali takiego rozgłosu co REAGAN YOUTH.
Wtedy David popadł w uzależnienie od heroiny. Handlował też drugami i miał zwyczaj konsumowania narkotyków, które miał sprzedawać.

Zaczął mieć problemy z kasą i wierzycielami. Interes się słabo kręcił, a w dodatku David został pobity kijem bejsbolowym przez innego dilera. Po powrocie ze szpitala zamieszkał ze swoimi rodzicami i nadal wciągał narkotyki. Po jakimś czasie wyprowadził się na East Side. Przestał mieć cokolwiek wspólnego ze sceną punk.
Zaczął się spotykać z Tiffany B., prostytutką, która pracowała na Houston Street. Razem ćpali, a ona zarabiała na narkotyki nadal się prostytuując. W międzyczasie matka Davida zginęła w wypadku samochodowym. David i Tiffany czekali na stałego klienta z którym zabrała się Tiffany, mówiąc, że wróci za 20 minut. Nigdy nie wróciła. David zawiadomił policję, posprawdzał wszystkie szpitale - bez skutku. Kilka dni później na Long Island policja wyciągnęła z wody poszukiwany samochód, a na brzegu znalazła ciało Tiffany B. Aresztowanym kierowcą okazał się Joel Rifkin - seryjny zabójca "specjalizujący" się w mordowaniu prostytutek.

Załamany i opuszczony David Rubenstein znany jako Dave Insurgent popełnił samobójstwo. Smutna historia. Mimo tego, że REAGAN YOUTH nie byli tak bardzo znaną kapelą jak M.D.C., BLACK FLAG czy DEAD KENNEDYS warto ich posłuchać.
Wydawnictwa
Youth anthems for the new order LP (R Radical/Reagan Youth, 1984)

Wznowienia
Volume 1 LP (New Red Archives, pierwsza płyta)
Volume 2 LP (New Red Archives, nigdy nie wydana druga płyta)
A collection of pop classics CD (New Red Archives, obie płyty)
Live and rare CD (New Red Archives, 1998)

Bootlegi
Live at CBGB'S Vol. one 7" (1993)

Kompilacje
Minutes to go Tape (1981)
P.E.A.C.E. 2xLP (R Radical, 1984)

czwartek, 30 lipca 2009

ESPASMÓDICOS - Punk? Qué Punk?

ESPASMÓDICOS to kultowa hiszpańska kapela, która powstała w 1980 roku w Madrycie, a zaczęła grać koncerty w 1982. W składzie znaleźli się Kike Cruel - wokal, Jose Siemens - gitara, Cesar - bas i Carlos Torero - perkusja. W 1982 roku wydali swój pierwszy singiel "Recomendado para molestar a su vecino" dla hiszpańskiej niezależnej wytwórni Dro. W 1983 zespół wsadza dwa swoje utwory, "1943" i "Tía vete a cagar" na legendarną hiszpańską składankę "Punk? Qué Punk?".
W tym samym roku nowy niezależny madrycki label Musikra wydaje 12" "Espasmódicos" z pięcioma kawałkami. Zespół rozpadł się krótko po wydaniu 12", a niektórzy członkowie ESPASMÓDICOS założyli kolejny kultowy hardcore band TDK.

Wydawnictwa
Recomendado para molestar a su vecino 7" (Dro, 1982)
Espasmódicos 12" (Musikra, 1983)

Wznowienia
Espasmódicos CD (Potencial Hardcore, 2001 - 7" + 12")
Kompilacje
Punk? Qué Punk? LP (Dro, 1983)
Donde estabas tu en 1982? CD (Dro, 1994)
Punk? Qué Punk? 2 CD (Dro, 1994)

M.D.C. - No war, no KKK, no fascist USA!

M.D.C. znani również jako Millions of Dead Children, More Dead Cops czy More Dead Children powstali w 1979 roku pod nazwą THE STAINS i zagrali pierwszy koncert w kwietniu 1980 roku. M.D.C. byli jednymi z trzech pionierów hardcore w Austin w Teksasie, obok THE DICKS i BIG BOYS. Pod nazwą THE STAIN nagrali w 1981 roku singla z dwoma utworami "John Wayne was a nazi" i "Born to die". Obydwa utwory zostały później nagrane jeszcze raz na pierwszym albumie M.D.C.
W 1982 roku zespół przenosi się do San Francisco w Kaliforni. Po zadymach z policją na wspólnym koncercie z BLACK FLAG zmieniają nazwę na M.D.C. Skłotują opuszczoną fabrykę piwa, znaną jako The Vats i zamieszkują tam razem z członkami THE DICKS, D.R.I. i VERBAL ABUSE.

Angażują się bardzo mocno w powstająco scenę hardcore i wydają swój pierwszy krążek "Millions of dead cops", który wydają we własnej wytwórni R Radical, a w dystrybucji pomaga im Alternative Tentacles. Płyta stała się już punkową klasyką - utwory przeciwko policji, kapitalizmowi, homofobii i amerykańskiej kulturze, a wszystko to z dużą dawką ironii i sarkazmu.

Latem 1982 roku kapela łapie się na trasę Rock Against Reagan. Podczas tej trasy dochodzi do konfrontacji pomiędzy wokalistą M.D.C., Davem Dictor'em a wokalistą BAD BRAINS H.R.. Poszło o to, że H.R. coraz bardziej wkręcony w rastafarianizm nazwał Randy'ego Turnera z BIG BOYS pedałem. Pewnego razu zostawili też kartkę dla BIG BOYS z hasłem "spłoń w piekle zastrupiała cioto". W odpowiedzi na homofobiczną postawę BAD BRAINS, chłopcy z M.D.C. zrobili kawałek "Pay to come along".
Rok 1982 dla M.D.C. zakończył się trasą z DEAD KENNEDYS po Europie, co dało kapeli mocną pozycję na scenie punk, szczególnie poza granicami USA. W kolejnym roku kontynuowali trasę Rock Against Reagan wraz z THE DICKS, CRUCIFIX i D.R.I. , a po powrocie nagrali singiel "Multi-Death Corporations". Singiel ten był rozprowadzany w Europie przez Crass Records. Teksty na tej płycie są mocno polityczne, skierowane przeciwko kapitalizmowi i multi-korporacjom oraz ingerencji siłowej przeciwko rozwijającemu się komunizmowi w Centralnej Ameryce. W tamtym czasie Dave Dictor był jednym z nielicznych wokalistów, którzy poruszali tematy walki o prawa gay'ów i homofobii.

W 1984 roku M.D.C. wydają kolejny singiel "Millions of Dead Children", znany również jako "Chicken Squawk" - tym razem zespół porusza tematy związane z wegetarianizmem i wykorzystywaniem zwierząt.
W 1984 roku Dave Dictor wydaje w swojej wytwórni R Radical jeden z najważniejszych międzynarodowych składaków w historii punka - "P.E.A.C.E.".

Drugi pełnometrażowy album M.D.C. wychodzi w 1986 pod tytułem "Smoke signals" - na tej płycie pojawia się gitarzysta Gordon Fraser. Krążek ten odbija nieco od poprzednich dokonań - więcej tu rockowych zagrywek, ale to wciąż świetny kawał punka. Kolejny album wydają w 1987 "This blood's for you". Wracają do czadowego hardcore'a oraz raczą nas kolejną porcją tekstów przeciwko administracji Ronald'a Reagan'a i o interwencji w Centralnej Ameryce.
W 1988 grają trasę po Europie i wydają płytę "Elvis - in the Rhineland" z koncertu w Berlinie. Rok później wydają kolejną płytę "Metal Devil Cokes".
W lata 90-te M.D.C. wkraczają w nieco zmienionym składzie - Bill Collins - gitara i Matt Freeman - bas (ex-OPERATION IVY). W 1991 roku wydają płytę "Hey Cop! If I had a face like yours...", a następnie w 1993 "Shades of Brown" zrealizowaną w USA przez New Red Archives, a w Europie przez We Bite. W trasie promocyjnej płyty zahaczają o Rosję - są pierwszym amerykańskim zespołem punk grającym w Rosji. Grają jeszcze dwie trasy po Europie i kilka po USA do 1995 roku. Mała aktywność zespołu, brak nowego materiału plus kilka osobistych problemów powoduje rozpad zespołu. M.D.C. powracają w nowym składzie w 2000 roku. W 2004 roku nagrywają nową płytę "Magnus Dominus Corpus". Organizują ogólnoświatową trasę z okazji 25-lecia działalności zespołu i grają ją w oryginalnym składzie. Po śmierci Mikey'a Donaldson'a w 2007 roku koncertują po Stanach i Europie w składzie Dictor - wokal, Posner - gitara, Smith - bas i Schvitz - perkusja. Obecnie zespół M.D.C. rezyduje w Portland w Oregon.
W 1997 roku Dave Dictor wraz z Tom'em "Pig Champion" Roberts'em z POISON IDEA nagrywają "An anvil will wear out many a hammer" ze swoim zespołem THE SUBMISSIVES.

Dyskografia
John Wayne was a nazi 7" (R Radical, 1981)
Millions of dead cops LP (R Radical, 1982)
Multi-Death Corporations 12" (R Radical, 1983)
Millions of Dead Children 12" (R Radical, 1984)
Smoke signals LP (We Bite, 1986)
This blood's for you LP (R Radical, 1987)
Elvis - in the Rhineland LP (German Destiny, 1988, live in Berlin)
Metal Devil Cokes: It's the real thing LP (R Radical, 1989)
Live in Maribor LP (Sephamore, 1990)
Hey Cop! If I had a face like yours... LP (R Radical, 1991)
Shades of brown LP (New Red Archives, 1993)
MDC/CAPITALIST CASUALTIES split 7" (Slap a Ham, 1994)
V.M.L. Live 7" (VML, 1996)
MDC/REPEAT OFFENDERS split 7" (Honest Don's, 1998)
Now more than ever (Anthology 1980-2000) LP (Blackened Distribution, 2000)
Magnus Dominus Corpus (2004)

Wznowienia
More dead cops LP (R Radical, 3 pierwsze single i nagrania z kompilacji)
Millions of dead cops/More dead cops CD (MDC, cztery pierwsze wydawnictwa)

Kompilacje
Not so quiet on the western front 2xLP (Alternative Tentacles, 1982)
Rat music for rat people vol. 2 LP (CD Presents, 1984)
P.E.A.C.E. 2xLP (R Radical, 1984)
Painful haircut tape (1984)
What doesn't hurt us makes us stronger LP (Destiny, 1985)
Babylon: Bleibt fahren LP (Babylon Bleibt Fahren, 1985)
Suburban voice 15th Anniversary compilation CD (Suburban Voice, 1998)

DIE KREUZEN - Cows and beer

DIE KREUZEN powstali w 1981 roku w Milwaukee, Wisconsin. Grali w składzie Dan Kubinski - wokal, Brian Egeness - gitara, Keith Brammer - gitara basowa oraz Erik Tunison - perkusja. Nazwę DIE KREUZEN wybrali, by uniknąć punkowych stereotypów - nikt nie wie co znaczą te słowa. Ich pierwsze nagrania pojawiły się na składankach "Charred remains" w 1981 i "The master tape" LP w 1982. Pod koniec 1982 roku wydali swój pierwszy singiel "Cows and beer" 7"EP w Version Sound.
Latem 1983 roku zagrali trasę po południowym i zachodnim wybrzeżu USA. Po powrocie z trasy do DIE KREUZEN zwróciła się wytwórnia Touch and Go Records z propozycją wydania dużej płyty. Płyta z różnych powodów pojawiła się dopiero w lipcu 1984 roku. Płyta sprzedała się w nakładzie 13000 egzemplarzy.
Przez dwa lata kapela koncertowała po Stanach i Kanadzie i przygotowywała się do wydania kolejnego albumu. Muzyka DIE KREUZEN powoli się zmieniała - zwolnili i nieco spuścili z tonu, również zmienił się styl śpiewania Dana Kubinskiego. Wszystko to można usłyszeć na płycie "October file", którą w 1986 roku wydała wytwórnia Touch and Go Records.

W 1988 roku ta sama wytwórnia wydała kolejną płytę "Century days". Zupełnie inne oblicze zespołu niż na początku działalności - więcej tutaj rocka, melodii, nastrojowych gitar i kompletny brak hard core'a...
DIE KREUZEN wydali jeszcze trzy single i "Cement" LP w 1991 roku i 1 kwietnia 1992 roku zespół rozpadł się. Od zespołu odszedł Brian Egeness, a pozostali członkowie założyli zespół CAINFALL. Keith Brammer udzielał się również w CARNIVAL STRIPPERS, a Dan Kubinski i Erik Tunison w zespole FUCKFACE.

Do posłuchania pierwszy singiel i pierwsza płyta DIE KREUZEN - dwa wściekłe, hardcorowe krążki oraz wczesne nagrania z singla, sesji studyjnej z 1981 roku, z demo 1982, koncertu w Madison 1983 i kompilacji: "The master tape", "Charred remains" i "America's dairyland". Pozostałe wydawnictwa zespołu już nie mają takiej mocy - za dużo w nich rocka i grungu. Nie dla mnie...

Dyskografia
Demo Tape (1982)
Cows and beer 7"EP (Version Sound, 1982)
Die Kreuzen LP (Touch & Go, 1984)
October file LP (Touch & Go, 1986)
Century days LP (Touch & Go, 1988)
Gone away 12" (Touch & Go, 1989)
Gone away 7" (Touch & Go, 1989)
Pink Flag/Land of Treason 7" (Touch & Go, 1990)
Big Bad Days/Gone Away 7" (Touch & Go, 1991)
Cement LP (Touch & Go, 1991)

Kompilacje
Charred remains tape (Version Sound, 1981)
The master tape LP (Affirmation, 1982)
America's dairyland tape (Last Rites, 1983)
Code blue tape (Last Rites, 1984)

środa, 29 lipca 2009

F.P.B. - Jedem v punku jako v tanku


Jedna z najbardziej znanych i kultowych czeskich kapel punk F.P.B. (FOUR PRICE BAND) powstali w 1980 roku w Teplicach. Zaczynali grać pod nazwą ČTVRTÁ CENOVÁ SKUPINA. Zespół założył Miroslav Wanek - wokalista i basista. Zaczynał on grać pod koniec lat 70-tych w zespole ELEKTRON HARD ROCK, ale po zobaczeniu koncertu zespołów ENERGIE G, PSÍ VOJÁCI i ZIKKURAT postanowił założyć własny zespół.
Zaczynają występować w składzie - Miroslav Wanek - wokal i bas, Jaromír Hanzlík - gitara i śpiew oraz Milan Nový - perkusja.Zaczynali od grania utworów THE DAMNED, KILLING JOKE, PERE UBU, by w końcu przerzucić się na własne kompozycje. Jak zwykle w socjalistycznym kraju ciężko jest grać koncerty punkowe.
W Pradze grają około 10 koncertów, a później ich występy zostają zakazane. Za to, bodajże w 1985 roku udaję się F.P.B. zagrać za granicą - na FMR Jarocin.
W 1986 roku Wanek i Hanzlík odchodzą do zespołu UŽ SME DOMA, a F.P.B. grają jeszcze rok z nowymi muzykami i rozpadają się.Muzyka F.P.B. była dość ciekawa i oryginalna - pomieszanie stylów, od ostrego punk rocka, przez rock'n'roll aż po zakręcone odjazdy.
Wydali niewiele, krąży kilka ich koncertów z lat 80-tych, kaseta "Jedem v punku jako v tanku" z utworami z koncertów w Gongu 1984, z Opatova 1985 i z Brna 1987 oraz krąży materiał nagrany w studio w 1990 roku "Kdo z koho ten toho".
Ostatnio Malarie Records wypuściła świetnie wydany trzypłytowy album z większością ich starych nagrań pt. "Kniha přání a stížností".
Nagrania
Early Years 1982-1983 1987
Live 1983
Jedem v punku jako v tanku/Brnění v hlavě 1987
Kárnej tábor - live
Live Praha 1984
Live Opatov 1985
Live v Gongu 1984
Jedem v punku jako v tanku Tape
1984 The Third Comp LP (1987, New Wave)
Razie Comp LP (1987)
Hrubý punkový hláska Comp. (1987,Ukrutnost)
Barikády nové fronty 1981-1986 Comp Tape
Czechoslovakia (Ten Czechoslovak Years 78-88) Comp LP 1989
Kdo z koho ten toho Demo
Kniha přání a stížností 3xCD (2008, Malarie)

niedziela, 26 lipca 2009

ANTISEPTIC - Death and glory


Nie mogę znaleźć żadnych informacji o japońskim zespole ANTISEPTIC. Nagrali chyba tylko jeden singiel "First last" i pojawili się na bootlegowym składaku "Order of the kite". Singla nagrali w 1985 roku, ale wyszedł dopiero w 1986 w wytwórni Noise Room, którą prowadził, bodajże wokalista SYSTEMATIC DEATH.W zespole grali: Kiichi - gitara, Masataka - wokal, Noisy - bas, Dutchan - perkusja i Michael - gitara. Muzycznie kojarzą mi się nieco z G.I.S.M. - sposób śpiewania wokalisty i glamowo-metalowe solówki przede wszystkim. Naprawdę fajny singiel.

SYSTEMATIC DEATH - Final insider


SYSTEMATIC DEATH - hardcore thrash z Japonii. Powstali w 1983 roku w Yokohamie i rozpadli się w 1988 roku. Jedna z najbardziej znanych kapel japońskiej sceny obok GAUZE, LIPCREAM, DEATHSIDE. Grali w składzie: You, Takeshi, Shigeru i Hiromichi. Zespół reaktywował się ostatnio i w 2008 roku zagrał trasę po Stanach i Europie.Do posłuchania bootleg "For the punx and thrashers" na którym znajdują się nagrania z "Step" 7"EP, "Flashback" 7"EP, "Final insider/lucky time" LP oraz kawałki ze składanek "Virus", "Thrash til death", "My meat's your poison", "Hold up omnibus". Praktycznie cała ich dyskografia bez pierwszego flexi.
Wydawnictwa
Systema flexi (Hold Up/Systema Project, 1984)
Step 7" (Systema Project - gig-only EP)
Flashback 7" (Selfish, 1986)
Final insider/lucky time LP (Selfish, 1987)

Wznowienia
Systema CD (Flatree - zawiera pierwszą flexi i wczesne nagrania)

Bootlegi
For the punx and thrashers CD (JPC)
Kompilacje
Hold up omnibus 8" (Hold Up)
Thrash til death LP (Selfish, 1986)
Shoudoku gig LP (Selfish, 1987)
My meat's your poison LP (Kagai Mousou, 1987)
Virus LP (Jungle Hop, 1987)

KURO - Who the helpless

KURO - kolejna japońska legenda lat 80-tych. I jak zwykle mało informacji o zespole. KURO nie wydali wiele płyt, ale byli równie często bootlegowani jak G.I.S.M. i CONFUSE. Pierwszy singiel wydali w 1983 w nakładzie 1000 egzemplarzy i jest to jedna z najbardziej poszukiwanych i najdroższych płyt z Japonii. Najbardziej znaną płyta KURO jest 8" singiel "Who the helpless" z 1984 roku - noise-punk w klimacie DISORDER/MÖTORHEAD.
W 1986 roku pojawiła się też EP-ka "Fire". Oprócz tego KURO zamieścili swoje utwory na składance LP "Pinch & ouch!" w 1985 roku. Zespół grał w składzie: Morikawa - wokal, Hide - gitara, Manzi - bas, Sugi - perkusja. Później basistę i perkusistę zastąpili: Kuchihara i Kudo. Do posłuchania dyskografia KURO - nagrania z singla ""Who the helpless", "Fire", składaka "Pinch & ouch!" i numery live. Wydawnictwa
Kuro flexi 1983 (Blue Jug)
Who the helpless 8" 1984 (Blue Jug)
Fire 7" 1986(KPP)
Live fire flexi (KPP)
Revival of death 7" (?)
Official live tape (Kings World)

Bootlegi
Who the helpless 7"
KURO/THE COMES split CD (JPC)
GAUZE/KURO split 7"

Kompilacje
Pinch & ouch! LP (KPP, 1985)

piątek, 24 lipca 2009

THE EXPLOITED - Death before dishonour

THE EXPLOITED to zespół, którego logo można było zobaczyć, swojego czasu na co drugiej skórze w Jarocinie... Wpisał się na stałe w panteon punkowych "gwiazd". Przyznam się, że nie jest to mój ulubiony zespól, a Wattie nie jest wg. mnie najmądrzejszym gościem, ale trzeba im przyznać, że nagrali kilka dobrych płyt.THE EXPLOITED powstali na przełomie 1978/79 roku w Edinburghu w Szkocji po tym jak niejaki Wattie Buchan wyszedł z wojska. Terry, brat Wattiego założył zespół i bardzo szybko Wattie przejął pałeczkę, gdy brat stracił zainteresowanie. Skład zespołu tworzyli: Wattie na wokalu, Steve Hayboy - gitara, Mark - bas i Jimbo - perkusja. Zespół zaczął koncertować, ale wkrótce kapelę opuścił Jimbo i zastąpił go Dru Stix. W 1980 roku kapela wydaje swój pierwszy singiel "Army life" we własnym wydawnictwie Exploited Record Company.
THE EXPLOITED zaczęli grać koncerty z bardziej znanymi kapelami jak COCKNEY REJECTS i UK SUBS. Z zespołu odchodzą Mark i Steven, a zastępują ich Gary McCormak i "Big John" Duncan. W listopadzie 1980 wydają kolejny singiel "Exploited barmy army" w wytwórni Secret Records, które podejmuje się dystrybucji wcześniejszego singla oraz wydaje im kolejny "Dogs of war" 7" w kwietniu 1981 roku.
THE EXPLOITED zdobywają coraz więcej fanów pośród punków i skinheadów w całej Europie - na to wszystko składa się ich brzmienie, wygląd i postawa "na wszystko mamy wyjebane". W połowie 1980 roku wytwórnia Oi! Records wydaje legendarną składankę "Oi compilation" na której znajdują się dwa kawałki EXPLOITED: "Daily news" i "I still believe in anarchy". Niedługo potem wydają swój pierwszy album koncertowy "On stage" oraz split 7" z ANTI-PASTI .
W maju 1981 roku zespół wydaje swój pierwszy album "Punk's not dead", który stał się już legendarną pozycją wśród punków. Prasa nazwała ten album najważniejszą płytą punk od czasów "Never mind the bollocks". EXPLOITED wyruszają na "Apocalypse tour" wraz z DISCHARGE, ANTI-PASTI, CHRON GEN i ANTI-NOWHERE LEAGUE.
Kolejną falę popularności przyniósł kapeli singiel "Dead cities" - zostali zaproszeni do telewizyjnego programu "Top of the pops". Fani byli zawiedzeni i stwierdzili, że zespół się sprzedał. Występ EXPLOITED spowodował spadek sprzedaży ich płyt! Dzień przed występem w "Top of the pops" sprzedali 20.000 płyt, dzień po występie tylko... 50 sztuk. W międzyczasie Dru Stix został aresztowany za napad z bronią w ręku i skazany na 7 lat więzienia. Stix'a szybko zastąpił Danny.
Nie wiadomo dlaczego, ale mimo tego, ze Danny był w składzie zespołu, na następnym singlu "Attack" i w części numerów na płycie "Troops of tomorrow" na perkusji grał Steve Roberts. Kolejny album zatytułowali od coveru VIBRATORS, który nagrali na tej płycie "Troops of tomorrow". Ta płyta pozwoliła EXPLOITED ruszyć na pierwszą trasę po USA latem 1982 roku. Po powrocie z trasy Secret Records wydaje im kolejnego singla "Computers don't blunder". Z zespołu odchodzi Danny, a zastępuje go młodszy brat Wattie'go, Willie, które od tego czasu zajmuje się pisaniem większości tekstów.
W 1983 roku nagrywają materiał na singiel "Rival leaders" i płytę "Let's start a war", ale wydanie obu winyli opóźnia się, ponieważ EXPLOITED postanawiają zmienić wydawcę, a z zespołu odchodzą Gary i Big John. Kapela podpisuje umowę z Pax Records i dołączają Billy na gitarę i Wayne na bas. Kapela chciała odtworzyć na płycie "Let's start a war" brzmienie z poprzedniej płyty, chyba się nie udało, ale i tak to moja ulubiona płyta THE EXPLOITED. Płyta nie sprzedawała się dobrze w UK, ale za to zyskała olbrzymią popularność w Europie. Pojawił się spory zgrzyt pomiędzy zespołem a Pushead'em z zespołu SEPTIC DEATH, który narysował okładkę na tę płytę - sławna czaszka z irokezem. Zespół nie zapłacił mu kasy. Wattie tłumaczył się, że zlecili to wytwórni, która się z tego nie wywiązała. Niesmak pozostał...

Po krótkim okresie zawieszenia zespołu, THE EXPLOITED powracają w 1985 roku płytą "Horror epics". W zespole pojawia się nowy gitarzysta Karl Morris. Płyta spotyka się z nieco chłodnym przyjęciem - jest "przedobrzona", zbyt dużo efektów perkusyjnych powoduje, że perkusja brzmi jak elektroniczna. Mimo tego załoga wyrusza na kolejną trasę po Stanach, która jednak nie wypaliła. Wiele koncertów zostało odwołanych i zespół przerwał trasę po bójce na scenie pomiędzy Wattiem i Karl'em. Karl i Wayne opuszczają zespół twierdząc, że Wattie ich wykręcił.

W międzyczasie EXPLOITED wydają koncertowy album "Live at Whitehouse" w Combat Records. Koncert został nagrany w klubie 9:30 w Waszyngtonie, kiedy grali poprzednią trasę. W 1986 roku do zespołu dołączają Nigel - gitara i Deptford John (ex-UK SUBS) - bas i nagrywają 12" "Jesus is dead". Po jednej z tras Deptford John opuszcza zespół. Na amerykańską trasę "Jesus is dead" do zepołu dołącza Wayne, a później na stałe w zespole instaluje się Tony i kapela nagrywa kolejny album "Death before dishonour" w 1987. Płyta inna od poprzednich - więcej tutaj hardcore i crossover, które to style stawały się coraz popularniejsze. Na EXPLOITED wpłynęły zespoły, na które oni mieli wcześniej wpływ - SLAYER, METALLICA, D.R.I.

Kolejna zmiana składu w kapeli - wypada Tony, a zastępuje go Smeeks znany jako Mark Smellie. THE EXPLOITED wydają 12" "War now!" z kawałkami z sesji na "Death before dishonour" w 1988 roku. Po kolejnym tourne w 1988 roku zespół opuszcza Willie i Nigel, pojawia się nowy członek Gogs i powraca Tony, by zagrać na najszybszym i najlepiej nagranym metalowym albumie THE EXPLOITED "The massacre" w 1990 roku. W 1991 roku za perkusję wraca Willie i kapela wyrusza na pierwszą trasę po Japonii.
Skład THE EXPLOITED zmienia sie tak często, że nie ma sensu nagrywać żadnej płyty. W 1992 roku SLAYER i ICE T. nagrywaja trzy covery THE EXPLOITED: "War" i "UK 82" (ten pt. "LA 92" - o zamieszkach w L.A.) i "Disorder" na ścieżkę dźwiękową do filmu "Judgement night". Były członek THE EXPLOITED Big John dołącza do zespołu NIRVANA, na scenie pojawia się z nimi tylko raz.

W 1996 roku THE EXPLOITED nagrywają nową płytę "Beat the bastards" - w innym składzie nagrywają płytę i w zupełnie innym grają koncerty promocyjne. Wielu fanów okrzyknęło zespół kapelą metalową nie mającą już nic wspólnego z punkiem. Ale to nie prawda - w końcu każdy zespół powinien się rozwijać, a że metalowe riffy pojawiają się w muzyce zepołów punk i hardcore od połowy lat 80-tych, to chyba każdy wie.
Grają kolejną trasę po świeice i milkną na jakiś czas, sporadycznie pojawiając się na punk festiwalach, takich jak "Holidays in the sun" czy grając trasę "Social chaos" po Północnej Ameryce w 1999 roku.
W 2003 roku wydają dwa albumy "Noise annoys" i "Fuck the system", a w 2004 "25 years Of anarchy and chaos".
Dyskografia
Army life 7" (Exploited, 1980)
Exploited barmy army 7" (The Exploited Record Company, 1980)
Dogs of war 7" (Secret, 1981)
split z ANTI-PASTI 7" (The Exploited Record Company, 1981)
On stage LP (Secret, 1981)
Punk's not dead LP (Secret, 1981)
Dead cities 7" (Secret, 1981)
Attack/Alternative 7" (Secret, 1982)
Troops of tomorrow LP (Secret, 1982)
Computers don't blunders 7" (Secret, 1982)
Rival leaders 7" (Pax, 1983)
Let's start a war... LP (Pax, 1983)
Horror epics LP (1985)
Live at the Whitehouse LP (Combat Core, 1986)
Jesus is dead 12" (Music for Nations, 1986)
Death before dishonour LP (Rough Justice/Music For Nations, 1987)
Live and loud LP (Link Records, 1987)
War now! 12" (Rough Justice/Music For Nations, 1988)
The massacre LP (Triple-X/Rough Justice, 1990)
Beat the bastards LP (Triple-X/Rough Justice, 1996)
Noise annoys LP (Spitfire, due March 2003)
Fuck the System (2003)
25 Years Of Anarchy And Chaos (2004)

Wznowienia
Punk singles & rarities CD (Captain Oi - utwory z singli 1980-83 plus kawałki z kompilacji)Totally Exploited: The best of The Exploited CD (Taang!, 2001)

Kompilacje
Oi! The Album LP (EMI, 1980)
Back staege pass LP
Punk and disorderly vol. 3 LP (Anagram, 1983)
Britannia waives the rules 12"