G.B.H. - Sick boys

G.B.H. powstali w 1980 roku w Birmingham, Wielka Brytania i koncertowali w swojej okolicy ile tylko się dało. Pojawił się nagle metalowy zespół o nazwie G.B.H., więc punki zmienili nazwę na CHARGED G.B.H.. Później, gdy metalowy zespół przestał istnieć ponownie wrócili do nazwy G.B.H. Skrót ten pochodzi od słów Grevious Bodily Harm - określenie ataku z uszkodzeniem ciała.

W 1981 roku podpisali kontrakt z Clay Records i wydali trzy płyty "Leather, bristles, studs & acne" 12" oraz "No survivors" 7"EP i "Sick boy" 7"EP. Później gdy nakład się wyczerpał wypuścili ten materiał na jednej płycie "Leather, bristles, no survivors and sick boy". W 1982 roku wydali swój pierwszy pełny album, który od razu stał się jedną z najpopularniejszych płyt wśród punków - "City baby attacked by rats".

Szybka i wściekła muzyka stawiała G.B.H. w jednym rzędzie z THE EXPLOITED, DISCHARGE, VARUKERS, ale w przeciwieństwie do wymienionych zespołów, G.B.H. nie mieli politycznych tekstów. Gdy tamci śpiewali o wojnie i polityce, G.B.H. mieli teksty o nekrofilii, popijawach, morderstwach czy grubych babach...

W 1983 roku zespół zrealizował kolejny album, jakby kontynuację pierwszej płyty pt. "City baby's revenge". Pojechali również na trasę po USA razem z SOCIAL DISTORTION, a nieco później wydali dwa single "Catch 23" i "Give me fire".

W 1984 roku wypuścili 12" "Do what you do", ale nie była już taka dobra jak poprzednie płyty. W między czasie zmienili perkusistę oraz podpisali umowę z Rough Justice. Zespół wydał sporo albumów, które jednak nie sprzedawały sie tak, jak pierwsze wydawnictwa: "Midnight madness and beyond" (1986), "No need to panic" (1987), "Wot a bargin" (1988), "A fridge too far" (1989), "From here to reality" (1990) i "Church of the truely warped" (1992). Zespół dodał do swojej muzyki więcej matalu i może dlatego dostawali słabe recenzje swoich płyt.

Po dwóch latach ciągłego koncertowania i promowania płyty "Church of the truely warped" zwolnili swojego menadżera i podpisali kontrakt z niemiecka wytwórnią We Bite Records i wydali "Punk junkies" LP w 1996. W tym samym roku Rough Justice wydali tę płyte w USA.

Na jakiś czas przestali grać trasy a skupili się na koncertowaniu na festiwalach w stylu "Holidays in the sun". Kolejne wydawnictwo G.B.H. to płyta "Punk Rock Ambulance" w 2000 - split z zespołem BILLYCLUB, a w 2002 wydali "Ha ha" w Go Kart Records oraz zagrali trasę po zachodnim wybrzeżu USA wraz z CIRCLE JERKS.

G.B.H. byli pierwszym zagranicznym zespołem punk, który usłyszałem jako dzieciak i do dzisiaj mam wielki sentyment do ich wczesnych nagrań. Wręcz uwielbiam trzy pierwsze płyty... No i ten "piórnik" Colina!

Wydawnictwa

Leather, bristles, studs & acne 12" (Clay, 1981)

No survivors 7"EP (Clay, 1981)

Sick boy 7"EP (Clay, 1981)

City baby attacked by rats LP (Clay, 1982)

Live at the 100 club Tape (Chaos, 1982)

City baby's revenge LP (Clay, 1983)

Catch 23 7"EP (Clay, 1983)

Give me fire 7"EP (Clay, 1983)

Do what you do 12" (Clay, 1984)

Oh no, it's GBH again 12" (Rough Justice, 1986)

Midnight madness and beyond LP (Rough Justice, 1986)

No need to panic LP (Rough Justice, 1987)

Wot a bargin 12" (Rough Justice, 1988)

A fridge too far LP (Rough Justice, 1989)

From here to reality LP (Rough Justice, 1990)

Church of the truely warped LP (Rough Justice, 1992)

Live in Japan LP (Rough Justice, 1993)

Punk junkies CD (We Bite, 1996)

Punk as fuck CDEP (1999)

Punk Rock Ambulance split CDEP w/ BILLYCLUB (2001)

Ha Ha CD (Go Kart, 2002)

Wznowienia

Leather, bristles, no survivors and sick boy LP (Clay, 1982)

The Clay years 1981 to 84 LP/CD (Clay, 1990)

Diplomatic immunity CD (Rough Justice, 1990)

The Clay recordings '81 to '84 CD (Clay, 1992)

The Clay punk singles collection CD (Clay, 1995)

Kompilacje

Punk and disorderly LP (Abstract/Posh Boy, 1982)

Punk and disorderly vol. 2 LP (Anagram, 1983)

Driven to death LP (Clay, 1990)

VIDEO:http://www.youtube.com/watch?v=YnaUhelxu3I

SEDES - Twój najpiękniejszy dzień...

Kolejna polska legenda, która na stałe wpisała się do historii polskiego punk rocka. Obok ZWŁOK i POEROCK'S najbardziej znana grupa punk z początku lat 80-tych z Wrocławia. SEDES powstał w 1980 roku na wrocławskich Krzykach w składzie: Jan "Młody" Siepiela - gitara i wokal, Adam "Kucharz" Zalewski (ex-ZWŁOKI) - gitara, Mariusz "Kajtek" Janiak - perkusja, Kufel - bas. Wkrótce zespół opuścił Kufel, a na bas wskoczył Młody i tak zaczęła się historia SEDESU.

Dlaczego nazwa SEDES?- Pamiętam, że padały propozycje typu Cmentarz. Śmialiśmy się, że jak ktoś będzie szedł na nasz koncert, to będzie mówił: "Idę na Cmentarz". Lecz pewnego jesiennego wieczoru "Kufel" z "Kucharzem" wykombinowali kasę na wino i po szybkim opróżnieniu paru flaszek szli ulicą Sztabową. Na chodniku leżał zdezelowany sedes. Zaczęli go kopać i dokopali deskę sedesową do ulicy Drukarskiej. Byli pewni, że to będzie dobra nazwa. - wspomina Kajtek.

SEDES zagrał pierwszy koncert 10 maja 1981 roku we Wrocławiu na Psim Polu. Do historii przeszedł występ SEDESU we wrocławskim Parku Południowym na lokalnym przeglądzie "Muzyczny Start". Zespół wygrał pierwszą nagrodę (sesja nagraniowa w profesjonalnym studio). W 1983 roku Sedes wystąpił po raz pierwszy na festiwalu w Jarocinie. W 1984 roku nastąpiła zmiana składu. Z zespołu odszedł Kucharz, zastąpił go Sławomir Celej a na basie zaczął grać Dariusz "Maju" Maj. W tym czteroosobowym składzie SEDES wystąpił w Jarocinie w 1984 roku oraz oczywiście koncertował na terenie całego kraju.

W 1985 roku nastąpił rozpad grupy, której drogi rozeszły się w dwie strony. Młody przez chwilę próbował jeszcze utrzymać SEDES w formie przy pomocy Kucharza, co niestety nie sprawdziło się i po kilku miesiącach grupa przestała istnieć a Kajtek i Celej założyli PROGRAM 3, formacje początkowo punk rockową a z czasem ewoluującą w stronę bardziej odjechanego i cięższego rockowego grania.W latach 1981-1984 SEDES zagrał 26 koncertów. W 1984 roku na FMR Jarocin pozwolono zagrać zespołowi tylko 4 utwory...

Adam "Kucharz" Zalewski zmarł w 1999 roku, a W 1991 roku Młody po kilku wcześniejszych nieudanych próbach postanowił reaktywować zespół. SEDES zaczął występować w składzie: Młody - wokal, Rudy - bębny, Para Wino - bas i Wojtek-gitara. Ale ten okres SEDESU znamy z nie najlepszej strony. Młody zabił legendę SEDESU nagrywając kupę nowych głupich kawałków, które miały się nijak do starych, zajebistych tekstów...

SEDES był obok W.C. pierwszym polskim punk rockowym zespołem jaki usłyszałem... Było to chyba w 1984 roku... Zostało mi tak do dzisiaj... Takie kawałki jak "Twój najpiękniejszy dzień", "Polityka", "Świnie", "Zagłada", "Ten dzień" czy "Wszyscy pokutujemy" do dzisiaj powalają mnie na kolana.

Nagrania z prób i koncertów z lat 80-tych - jakość nagrań średnia. Nowych "dokonań" SEDESU nie prezentuję, bo dla mnie nie mają żadnej wartości - kto chce, ten znajdzie...

Krótki wywiad z SEDESEM pochodzi z "Kącika muzyki pop" z bodajże "Gazety Robotniczej".

Sedes: W obecnym składzie, tj. Kazimierz Siepiela (voc.), Sławomir Celej (g.), Dariusz Maj (b.g.), Mariusz Janiak (dr.) gramy od marca 1984, ale zespół istnieje już od kwietnia 1981. Do tej pory daliśmy w całym kraju ok. 30 koncertów - w tym dwa w Jarocinie.

- O powszechnym, krytycznym, zdaniu na temat muzyki punkowej zadecydowali przede wszystkim jej niezbyt uładzeni odbiorcy.

Sedes: Punk przychodzi na koncert z trzech powodów. Po pierwsze żeby spotkać się ze swoimi kumplami, po drugie, aby się wyszaleć we własnym gronie. Po trzecie wreszcie, choć nie zawsze na to wystarcza czasu i ochoty, po to aby posłuchać tego co mają do przekazania muzycy.

- Czyli, że wasza ocena punków-widzów nie jest zbyt wysoka?

Sedes: Są w Polsce zespoły punkowe, które grają pod publiczność - SIEKIERA, MOSKWA. U nich wszystko opiera się na szalonym tempie, ale to jest puste. My mamy do przekazania pewne treści, a gdy nie mamy kontaktu z publicznością, kiedy oni nie czują punka i oczekują od nas tylko szybkiego grania, to trudno aby nasza ocena była inna.

- Co to znaczy czuć punka?

Sedes: To znaczy, przede wszystkim, rozumieć i identyfikować się z tekstem. Bo w punk rocku chodzi głównie o tekst, a muzyka jest sprawą drugorzędną. Właśnie w nich przekazujemy wszystkie te sprawy, które nas bolą i zarazem jednoczą.

- O jakie sprawy chodzi?

Sedes: Najprościej zacytować fragment jednego z utworów:

Niczego nie mogę dokonać,

Bo ktoś mi patrzy w oczy

Nic nie mogę zrobić,

Bo ktoś mi patrzy na ręce.

Wszędzie pełno ludzi

Ludzi, którzy chcą utrudnić mi życie

Każdy z nich złośliwie staje mi na drodze

Przeszkadza mi w życiu.

- Jaka jest wasza ocena polskiej muzyki punk rockowej?

Sedes: Uważamy, że jesteśmy najlepsi. Poza tym liczą się jeszcze DEZERTER, ABADDON, PROWOKACJA. Trudno jednak mówić o jakiejś stałej punkowej reprezentacji - nie ma żadnej motywacji do grania. Żaden klub nie chce przyjąć pod opiekę zespołu punkowego. Sami też nie zarobimy na sprzęt, bo mimo, że obecnie tylko na punkowych koncertach publiczność dopisuje, to jednak organizatorzy boją się je robić. Zresztą nawet gdy do tego dojdzie, to mimo pełnej sali zespół dostaje tylko grosze za występ.

VARUKERS - Protest and survive

VARUKERS byli częścią tzw. fali "UK '82" czyli drugą generacją brytyjskiego punka, grającej hardcore. Tworzyli tę falę wspólnie z DISCHARGE, CHAOS U.K., CHARGED G.B.H. i AMEBIX. VARUKERS zaczęli grać w 1979 roku w składzie: Rat - wokal, Bruce Riddel - gitara, Tom Lowe - bas i Garry Malone - perkusja.

W listopadzie 1981 roku nagrali w Birmingham pierwszego singla "Protest and survive". Po tym singlu z zespołu odchodzi Garry i zasila skład DISCHARGE, a na perkusję wskakuje Brian Roe.

W czerwcu 1982 roku nagrywają drugiego singla dla Inferno Records: "Don't wanna be a victim" - zespół opuszcza Tom Lowe, a nowym basistą zostaje George. VARUKERS podpisują kontrakt z wytwórnią z Bristolu Riot City Records i nagrywają kolejnego singla "Die for your government", a następnie klasyczny już album "Bloodsuckers".

Kolejne roszady w zespole - zmienia się skład i do zespołu dochodzą Andy Baker - perkusja (ex-WARWOUND), Damien Thompson - gitara (ex-WARWOUND) oraz Broken Brick - bas. W nowym składzie nagrywają singiel "Led to the slaughter", a dwa miesiące później, chyba najbardziej znaną pozycję w dyskografii VARUKERS - "Another religion another war" 12".

W sierpniu 1984 roku VARUKERS ruszają na trasę po Belgii i Holandii oraz podpisują kontrakt z Rot Records z Mansfield. Zespół opuszczają Damien i Brick, a zastępują ich Paul Miles - gitara i Graham Kerr - bas. W Rot Records wydają 12" "Massacred millions" oraz album koncertowy z trasy po Holandii. Po nagraniu singla zespół opuszcza Andy Baker i dołącza do nowej kapeli Damiena - SACRILAGE.

Nowym perkusistą VARUKERS zostaje Warren i razem z zespołem nagrywa kolejny LP "One struggle one fight" - tym razem w wytwórni założonej przez zespół Liberate Records.

VARUKERS rozpadają się w 1988 roku, ale w 1993 Rat decyduje się reaktywować kapelę. Skład zasilają Biff - gitara, Brian - bas i Kev - perkusja. Na początku 1994 roku jadą na koncerty do Niemiec i Belgii, a w tym samym czasie brytyjskie wydawnictwo Retch Records wydaje CD z koncertem VARUKERS z 1984 roku. Na przełomie sierpnia i września 1994 roku jadą na krótkie tourne po USA i na dłuższe po Skandynawii. W Skandynawii nagrywają singiel "Nothings changed", który wychodzi w wytwórni Weird Records.

W 1995 roku VARUKERS podpisują umowę z niemieckim wydawnictwem We Bite i wydają CD "Still bollox but still here" - stare nagrania na nowo zarejestrowane przez zespół.

VARUKERS wydają jeszcze w 1998 roku LP "Murder" i CD "How Do You Sleep?" i grają mnóstwo koncertów po całym świecie, w tym również w Polsce. Obecnie wokalista Rat śpiewa razem ze starym składem reaktywowanego jakiś czas temu DISCHARGE.

Wydawnictwa

Protest and survive 7"EP 1981 Inferno Records

I Don't wanna be a victim 7"EP 1982 Inferno Records

Die for your government 7"EP 1982 Riot City Records

No hope of a future 7" EP

Bloodsuckers LP 1982 Riot City Records

Led to the slaughter 7"EP 1984 Riot City Records

Another Religion Another War 12" 1984 Riot City Records

Massacred millions 12" 1984 Rot Records

Live Album 1984 Retch Records

One Struggle One Fight LP 1984 Liberate Records

Live In Holland LP 1985 Rot Records

Prepare For The Attack LP 1986 Attack Records

Nothing changed 12" 1994 Weird Records

Deadly Games LP/CD 1994 (compilation) Abstract Sounds

Still bollox but still here CD 1995 We Bite Records

Varukers - Protest and Survive: The Varukers Live CD 1996

One Struggle, One Fight CD 1996

Murder LP/CD 1998 Asylum Records

Bloodsuckers / Prepare For The Attack CD 1999

How Do You Sleep? CD 2000 Go Kart Records

Riot City Years: '83-'84 CD 2001 Punk Core Records

Vintage Varukers: The Rare and Unreleased CD 2001 Punk Core Records

Punk Singles 1981–1985 CD 2005 Anagram Records

1980–2005: Collection Of 25 Years 2005 CD

VIDEO:http://www.youtube.com/watch?v=qfWWgYCCIk8

HAINE BRIGADE - Rock terroriste

HAINE BRIGADE powstali w 1981 roku w Lionie we Francji. Byli jednym z filarów powstającej francuskiej sceny hardcore-punk. Grali w składzie: Laurent i Alexa - wokale, Gilles - gitara, Dominiqu - bas, Régis - perkusja i Pierre-Yves - saksofon.

Zespół nie nagrał zbyt wiele, ale to co pozostawili jest warte posłuchania. Wsadzili trochę numerów na składanki i zagrali sporo koncertów. Ponadto zespół wydawał swój fanzin "Kanaï", organizował niezależne koncerty i prowadził wytwórnię Bébé Rose Productions.

Założyli też stowarzyszenie Attaque Sonore, dzięki któremu prowadzili sklep w Lionie w którym sprzedawali płyty, kasety i fanziny.

Naprawdę świetny hardcore-punk z damsko-męskim wokalem i saksofonem, co było bardzo częste na francuskiej scenie lat 80-tych. No i oczywiście klimatu dodaje francuski język...

Wydawnictwa

Demo 1985

Berliner kinder Tape (Bébé Rose Productions 1986)

Sauvages LP (Bébé Rose Productions 1987)

BERURIER NOIR/HAINE BRIGADE split 7"EP (Toxic Grafity, 1987)

Noir Et Rouge 7"EP (Toxic Grafity Records 1988)

Vivre vite tape (self-released, 1990)

Wznowienia

HAINE BRIGADE/KOCHISE split CD (Maloka, 1998 - Sauvages LP + bonus tracks)

Kompilacje

Le soleil n'est pas pour nous Tape (On A Faim, 1984 - live)

1984 the second 2xLP (New Wave, 1985)

Words worth shouting LP (Radical Change, 1985)

Rock army fraction LP (Bondage, 1986)

Kakofony vol.1 tape (Kakofony, 1986)

A bas toutes les armees LP (V.I.S.A./On A Faim, 1989)

Buttle was innocent tape (Fraggle Product, 1989)

Cette machine sert a teur tous les fascists LP/CD (On A Faim, 1991)

VIDEO:http://www.youtube.com/watch?v=qU0HMR0Jxl4&feature=related

EX-HUMANS - Useless survival

Grecki zespół EX-HUMANS powstał w 1982 roku i przez cały czas istnienia był nękany zmianami składu, często w EX-HUMANS grali muzycy pożyczani z innych zespołów. W 1984 pojawili się na kompilacji LP "Disturbance of common peace" i w tym samym roku wydali swój jedyny album "Anofeli epiviosi" (Useless survival) w wytwórni Enigma Records. Na tej płycie zagrali w składzie: Yorgos "Havoc" Alevras - wokal i gitara (również w zespole VELOCITY), Yannis Trompetas - bas (VELOCITY), Foivos Pergaliotis - perkusja.

Chropowaty, surowy, nieco melodyjny punk z przytupem - prekursorzy punka w Grecji. Do odsłuchania ich jedyny LP oraz utwory ze składaka "Disturbance of common peace" obok innych legendarnych greckich kapel PANX ROMANA, STRESS, GROVER, ADIEXODO i GENIA TOU CHAOUS.

VIDEO:http://www.youtube.com/watch?v=C5GEYxXXDk4

W.C. - Jesteś jak zwykła plastelina...

Legendarny zespół W.C. (Wyidealizowana Ciemność) powstał w połowie 1981 roku w Miastku. Zadebiutowali w sierpniu 1981 roku w Miastku na "Rockowych Spotkaniach Młodych" w składzie: Jaromir "Młody" Krajewski - bas, wokal, Wiesław "Obwieś" Wójtowicz - gitara, Leszek "Dzidziuś" Weiss - gitara, chórki i Maciej "Gulasz" Kupiec - perkusja.

Drugi koncert zagrali w Słupsku na Przeglądzie Piosenki Młodzieżowej w lutym 1982 roku. W lipcu W.C. gra na "I Muzycznym Campingu Rock Na Pojezierzu '82" w Brodnicy, gdzie zdobywają pierwsza nagrodę. Miesiąc później grają na "Open Rock" w Krakowie - W.C. wraz z zespołami TZN XENNA i TRAWNIK zostaje laureatem tego festiwalu. Również w sierpniu 1982 - WC w konkursie "III Ogólnopolskiego Przeglądu Muzyki Młodej Generacji" w Jarocinie plasuje się na siódmym miejscu; dochodzi tam również do spotkania z idolem Zbigniewem Hołdysem - bohaterem utworu "Młoda Generacja".

Zespół gra coraz więcej koncertów po Polsce m.in. w Warszawie, Wrocławiu, Gdańsku, na festiwalu "Punk Inwazja '82" i "II Muzycznym Campingu Rock Na Pojezierzu '83". Pojawiają się artykuły o zespole w gazetach "Nowa Wieś", "Walka Młodych" i "ITD".

W połowie roku 1983 zespół zaczyna myśleć o zawieszeniu działalności. Mieszkańcy Miastka wraz z milicją nie dopuszczają do odbycia się koncertu W.C., SEDESU i SARAJEWA. Zespół opuszcza perkusista "Gulasz", a nowym pałkerem zostaje Darek "Gumak" Gomulski.

W 1984 roku zespół W.C. podczas próby w MGOK Miasto nagrywa demo w składzie: Leszek Weiss - gitara, śpiew, Wiesław Wójtowicz - bas, Janusz T. Gawroński - gitara, śpiew, Maciej Kupiec - perkusja, Jaromir Krajewski - śpiew. Kasetę demo nazwano później "Archiwum" i jest to najbardziej znany materiał W.C.

Jeszcze w lipcu 1984 roku grają na festiwalu "FAMA '84" w Świnoujściu. Koncert nazywa się "Walka O Przetrwanie", zatytułowanym od jednego z utworów W.C. w nocnym koncercie uczestniczą również: T.Love Alternative, Śmierć Kliniczna oraz Apogeum.

W 1985 roku zespół rozpada się, a poszczególni członkowie W.C. udzielają się w kapelach TABLETKI OD BÓLU GŁOWY i CRYSTAL BOYS.

Zespół reaktywował się w 1993 roku w składzie : Leszek Weiss - gitara, śpiew, Wiesław Wójtowicz - bas, Jaromir Krajewski - śpiew, Eryk K. Bielik - gitara, Grzegorz Kędzia - perkusja. Pierwszy koncert u boku DEZERTERA grają w Bytowie, a w 1994 w studiu "Złota Skała" kapela nagrywa materiał - "Wyciągając Rękę Po... Dobry Ynteres" , który wkrótce zostaje wydany przez Silver-Ton. Grają ponadto koncert na "FMR Jarocin '94". Zespół powoli zamiera, a Leszek Weiss zaczyna udzielać się w kapeli GDZIE CI KWIATY.

W.C. gra do dzisiaj koncerty w nowym składzie, wydaje płyty, jest aktywną punkową legendą... Oryginalny i niepowtarzalny zespół, nieco prymitywne, agresywne brzmienie, ale w tym cały urok... Ostry punk, dwa numery reggae, trochę numerów nieco nowo-falowych i świetne, niebanalne teksty. To mój ulubiony zespół polskiego punka lat 80-tych. Kiedy usłyszałem pierwszy raz utwór "Młoda generacja", a miałem wtedy ze 12 lat, to wiedziałem już, że będę punkiem!

W latach 80-tych W.C. staje się swoistym symbolem zespołów podziemnego obiegu. Z rąk do rąk przechodziły nagrania z prób i koncertów powielane nieskończoną ilość razy, a na koncerty przyjeżdżali ludzie nawet z dalekich zakątków kraju. Takie to były czasy...

Do posłuchania kilka koncertów takiej sobie jakości, no może oprócz Open Rock. Nagrania demo 1982 i 1983, to pewnie próby zespołu, a demo 1984 (trzy części), to nagrania z legendarnej próby z której potem powstało demo "Archiwum". Jimmy Jazz wydał CD z tym demo oraz winylowy LP z dwoma kawałkami bonusowymi.

Wydawnictwa

Demo 1982

Archiwum Demo 1984

Nasza wojna Tape (Fala 1991)

Agresja Tape (Fala 1991)

Wyciągając rękę po... Dobry ynteres Tape (Silver-Ton 1994)

Archiwum Tape (Złota Skała 1997)

Archiwum CD/LP (Jimmy Jazz 2005)

Jurassic punk CD (Jimmy Jazz 2008)

PANX ROMANA - Urban guerillas

Jeden z ważniejszych greckich zepołów grających klasyczny punk rock. PUNX ROMANA powstali w 1982 roku, a założycielami byli ex-członkowie kapel pierwszej fali punka w Grecji: STRESS, TVC, VIDEO GAMES, SIMMORIA, OLETHROS. Ich nazwa to gra słowna od frazy "Pax Romana" (Roman Peace). W pierwszym składzie znaleźli się: Fragiskos Ninos - Frank - wokal , Giannis Vasiliadis - Woody - gitara, Dimitris Dimitrakas - perkusja i Hristos Athanasiou - bas. Przez zespół przewinęli się również inni muzycy: Nickos Polychronopoulos - perkusja (ex-STRESS), Dimitris Romanos - bas, Giorgos Jijivakos - gitara, Lefteris Kagelidis - bas. Ponadto Dimitris Dimitrakas prowadził audycję radiową "Rock'n'Roll Boithies" w której puszczał kasety demo mało znanych zespołów greckich.

PANX ROMANA zadebiutowali utworem "Ellines" (Greeks) w 1984 roku na składance "Diataraxi Koinis Isihias" (Disturbance of common peace) wraz z takimi kapelami jak ADIEXODO, EX-HUMANS, STRESS, GROVER i GENIA TOU CHAOUS. Kawałek PANX ROMANA był niestety oncenzurowany.

Zespól staje się coraz popularniejszy, gra sporo koncertów solidarnościowych i po greckich skłotach. Mimo, że muzyka PANX ROMANA to odpowiedź na dokonania SEX PISTOLS i THE RAMONES, to zespół miał mocne społeczno-polityczne teksty oraz bezkompromisową anty-wojenna postawę.

W 1987 roku Wipe Out Records wydaje pierwszy album pt. "Paidia sta opla" (Children to arms) na którym teksty skupiają się na anty-militaryzmie i poświęcone są tym, którzy ulegli "wypadkom" lub popełnili samobójstwa w armii.

Kolejny album PANX ROMANA wychodzi w 1989 roku - "Antartes poleon" (Urban Guerillas) - również w Wipe Out Records. Brzmienie na tej płycie jest bardziej w klimacie THE RAMONES i nawet grają ich cover "Somebody Put Something In My Drink", tutaj zatytułowany "Atastoli sto perithorio" (Supression of the marginalized). Ponadto pojawia się utwór instrumentalny poświęcony masakrze na placu Tienanmen. Płyta zawiera również fanzine wydany przez zespół o nazwie "Kitrinos typos" (Tabloid press).

PANX ROMANA wrzucają w 1992 roku kawałek "The farm" na składankę "Double shot" - to wynik współpracy Wipe Out Records i belgijskiej wytwórni Boom Records. Kompilacja zawiera jedną stronę z nagraniami zespołów belgijskich, a drugą greckich. Ten utwór można również znaleźć na kolejnej płycie zespołu "Spase ti grammi" (Break through the line), ale już w greckiej wersji i ze zmienionym tekstem.

Pod koniec 1996 roku zespół wydaje "Diagogi kosmia" (Immaculate demeanor) mini-CD/2x7"EP z czterema utworami, z czego jeden to cover DEAD KENNEDYS "California über alles", a drugi cover to "The wall" PINK FLOYD.

W 1999 PANX ROMANA wydają ostatnia płytę "Kratos kleiston" (Shut-down state) i tłumacząc się utratą dawnego spontanu zawieszają działalność. Podejmują się ponownego grania koncertów dopiero w 2005 roku.

PANX ROMANA to fajny, melodyjny i wpadający w ucho klasyczny punk rock i jeden z najbardziej kultowych zespołów dla greckich punków. Warto sobie przyswoić.

Dyskografia

Παιδιά Στα Όπλα (Paidia sta opla) LP/CD Wipe Out 1987

Αντάρτεσ Πόλεων (Antartes poleon) LP Wipe Out 1989

Σπάσε Τη Γραμμή (Spase ti grammi) LP/CD Wipe Out 1993

Nazis raus - Official live bootleg CD 1994

Διαγωγή Κοσμία (Diagogi kosmia) 2x7"/MCD Wipe Out 1996

Κράτος Κλειστόν (Kratos kleiston) LP/CD Wipe Out 1999

Kompilacje

Diataraxi Koinis Isihias LP Enigma Records 1984

12 Raw Greek Groups 1988 Wipe Out

Fragmenta 1990 Wipe Out

Double Shot 1991 Wipe Out

Faces vol. 1 1992 Wipe Out

To Magiko Botani 1994 Wipe Out

VIDEO:http://www.youtube.com/watch?v=RHu1pHSktTI

HEIMAT-LOS - Schlag!

HEIMAT-LOS (później już pisane jako HEIMATLOS) to jeden z pierwszych zespołów hardcore we Francji. Chyba jako pierwsi zagrali swój numer "Schlag!" w 1983 roku w 38 sekund!!! Powstali w październiku 1983 roku na przedmieściach Paryża i od razu zaczęli grać czadową i szybką muzę pod wpływem takich kapel jak DEAD KENNEDYS, BAD BRAINS, DISCHARGE, RAZZIA, MINOR THREAT, SLIME.

W swoich tekstach HEIMAT-LOS śpiewali 0 społeczeństwie, wojnie, zbrojeniach, nazistowskich ludobójstwach, apartheidzie, ale również mieli teksty science fiction, o scenie hc, stage divingu i krytykowali pewne aspekty filozofii straight edge.

W tamtym czasie nie było zbyt wielu zespołów hardcore we Francji i HEIMAT-LOS bardzo szybko zaprzyjaźnili się z innym zespołem KROMOZOM 4, który powstał kilka miesięcy po HEIMAT-LOS i z którymi zagrali wspólnie wiele koncertów i wydali dwa splity 7"EP i LP.

HEIMET-LOS nie grali dużo koncertów, zagrali trzy razy w Niemczech i dwa razy w Belgii. Grali koncerty z KROMOZOM 4, SHERWOOD, FLITOX, COSMIC WURST, RAZZIA, SKEEZICKS, UPRIGHT CITIZENS, D.O.A., BROKEN BONES, CAPITAL SCUMS.

Zespół rozpadł się we wrześniu 1988 roku po odejściu jednego z członków kapeli. Pozostali muzycy HEIMAT-LOS założyli zespół TEARS OF DOLL (a.k.a. T.O.D.). Do T.O.D. dołączył nowy basista i gitarzysta KROMOZOM 4. Ostatnie utwory HEIMAT-LOS zostały nagrane przez T.O.D. na ich dwóch pierwszych kasetach demo.

Do ściągnięcia również split z KROMOZOM 4 pod postem o KROMOZOM 4.

Wydawnictwa

Demo 1983 tape (1983)

Demo 1984 tape (1984)

Schlag! 7"EP (New Wave, 1985)

Keepsake split 7"EP w/ KROMOZOM 4 (Réseau alternatif, 1986)

De vlag split LP w/ KROMOZOM 4 (Réseau alternatif/Jungle Hop, 1987)

Négative mental obsession 7"EP (Auto da fé, 1988)

Sublima decontrol 10" (Sludge, 1987)

La seconde nécessaire 1983-1988 2xCD (dyskografia, dema i 2 koncerty, Ratbone Records & Dodoll Records, 2006)

Kompilacje

1984 The first sonic world war LP (New Wave, 1984)

1984 The second 2xLP (New Wave, 1985)

Rapsodie en France tape (Jungle Hop, 1985)

Rapsodie LP (Jungle Hop, 1986)

France profonde vol. 2 LP (Réseau alternatif, 1987)

Skate rock nr 9 Tape 1988

Network of friends 2xCD (Ataque Sonoro, 1996)

A network of friends Vol. 2 double LP (Plastic Bomb Records, 1999)

VIDEO:http://www.youtube.com/watch?v=rdXBCBDsUAs&feature=related

GRAZHDANSKAYA OBORONA - Nenavizhu krasnyj cvet

GRAZHDANSKAYA OBORONA (CIVIL DEFENCE) powstała w Omsku na Syberii w 1982 roku pod nazwą POSEV (SOWING). Założycielami kapeli byli Yegor Letov, który grał na perkusji i śpiewał oraz Konstantin Ryabinov na basie. Zespół miał anty-komunistyczne teksty (utwory "I hate red color" czy "Good Tsar, familiar stink") i grał agresywną muzykę, więc bardzo szybko znalazł się na celowniku KGB. Letova wysłano do psychiatryka, a Ryabinov trafił do armii...

W 1984 roku Letov założył GRAZHDANSKAYA OBORONA i zaczął nagrywać. Letov był w sumie jedynym członkiem zespołu, pomagali mu zaprzyjaźnieni muzycy, którzy ukrywali się pod pseudonimami. Albumy nagrywali u Letova w domu, albo w mieszkaniach jego przyjaciół. Muzyka GRAZHDANSKAYA OBORONA to prosty, ale nie prymitywny, hałaśliwy punk z wpływami rosyjskiego folku z przejmującym i emocjonalnym wokalem Letova, który pisał teksty utworów oraz wiersze.

Letov nagrywał w swoim domu również inne grupy rosyjskie, więc wkrótce jego mieszkanie znane było jako GrOb Records/Studio.

W okresie od 1985 do 1989 roku GRAZHDANSKAYA OBORONA nagrała ponad 15 albumów. Oczywiście nie miały one szansy ukazać się na płytach dzięki sowieckiej cenzurze, więc kasety przechodziły z rąk do rąk i były kopiowane dalej przez fanów GRAZHDANSKAYA OBORONA. Zespołowi udało się też grać okazjonalne koncerty, głównie po Domach Kultury czy festiwalach, ale bardzo często ich koncerty były przerywane wyłączeniem prądu...

W 1987 roku Letov założył kolejny zespół VELIKI OTYABRAYA (GREAT OCTOBERS) wraz z Yanką Dyagilevą, która później została jego żoną. Podróżowali po Związku Radzieckim, koncertowali i próbowali unikać KGB. Nagrali trzy albumy w folkowym klimacie: "No Permission" w 1987, "Go Home" i "Angedonia" w 1989. Letov zaczął pracować nad kolejnym projektem o nazwie KOMMUNIZM - połączenie kiczowatej sowieckiej sztuki z poezją z okresu stalinowskiego.

Letov równie często grywał solo przy akompaniamencie gitary akustycznej, jak również eksperymentował z muzyką industrialną.

W 1990 roku Letov założył kolejną grupę IGOR I OPIZDANEVSHIE, która nagrała kilka albumów, mniej punkowych a bardziej psychodeliczno-eksperymentalnych.

Po upadku komunizmu w Rosji, Letov zaczął nagle nazywać siebie "prawdziwym komunistą". Bardzo dziwne, gdyż wszystkie te lata wcześniej bardzo mocno akcentował swoją postawę anty-komunistyczną i anty-totalitarną.

W obliczu nieznanej Rosjanom demokracji i zrujnowanej pokomunistycznej gospodarki oraz kraju rządzącego przez mafię i aparatczyków poprzedniego systemu, Letov zmienił swoje poglądy. Zaczęto go widywać z rosyjskim nacjonalistą Alexandrem Prokhanov'em, wydawcą nacjonalistycznego pisma "Zavtra" oraz z nacjonalistycznym pisarzem Eduard'em Limonov'em. Letov w wywiadach opowiadał się za "ultrakomunizmem", "sowieckim nacjonalizmem" i "miłością do totalitaryzmu". Był również świadkiem śmierci swoich przyjaciół - jego żona Yana Dyaglineva wyszła na papierosa i znalezioną ją utopioną w pobliskiej rzece, a Dimitry Selivanova, lider grupy PROMYSHLENNAYA ARKHITEKTURA i koncertowy gitarzysta GRAZHDANSKAYA OBORONA powiesił się.

W 1994 roku Letov pomagał zakładać NBP (Partię Narodowo-Bolszewicką) wraz z Eduardem Limonov'em i zorganizował akcję bojkotu produktów zagranicznych. "Bojkot jest pierwszym krokiem, ale nasze zadania są dużo większe. Planujemy rewolucję." Letov powiedział reporterom, że mają zamiar się uzbroić, a nieco później Limonov został aresztowany za posiadanie nielegalnej broni. Symbolem NBP była czerwona flaga z wpisanymi w biały okrąg czarnym sierpem i młotem - zaczęli być oskarżani o neofaszyzm. Wielu fanów odwróciło się od zespołu, część uznała to za wyśmienitą prowokację...

Yegor Letov zmarł 19 lutego 2008 roku w wieku 43 lat w Omsku na niewydolność serca.

Mimo niechlubnego okresu nacjonalistycznego, zespół GRAZHDANSKAYA OBORONA był grupą legendarną i oryginalną, a Yegor Letov został ikoną rosyjskiego punk rocka. Był postacią niepowtarzalną i charyzmatyczną i w swoim dorobku miał ponad 30 albumów. Do posłuchania chyba wszystkie albumy GRAZHDANSKAYA OBORONA z lat 80-tych - surowy, prosty, ale ciekawy, interesujący kawał punka, obok którego ciężko przejść bez zwrócenia uwagi. Tym bardziej, że w sumie to radzieccy punks mieli przewalone i troszkę szkoda, że kontakt z nimi w tamtych czasach był znikomy i utrudniony. Wbrew pozorom jakość nagrań bardzo dobra.

VIDEO:http://www.youtube.com/watch?v=klLf4EuGlbA&feature=related