G.B.H. - Sick boys

G.B.H. powstali w 1980 roku w Birmingham, Wielka Brytania i koncertowali w swojej okolicy ile tylko się dało. Pojawił się nagle metalowy zespół o nazwie G.B.H., więc punki zmienili nazwę na CHARGED G.B.H.. Później, gdy metalowy zespół przestał istnieć ponownie wrócili do nazwy G.B.H. Skrót ten pochodzi od słów Grevious Bodily Harm - określenie ataku z uszkodzeniem ciała.

W 1981 roku podpisali kontrakt z Clay Records i wydali trzy płyty "Leather, bristles, studs & acne" 12" oraz "No survivors" 7"EP i "Sick boy" 7"EP. Później gdy nakład się wyczerpał wypuścili ten materiał na jednej płycie "Leather, bristles, no survivors and sick boy". W 1982 roku wydali swój pierwszy pełny album, który od razu stał się jedną z najpopularniejszych płyt wśród punków - "City baby attacked by rats".

Szybka i wściekła muzyka stawiała G.B.H. w jednym rzędzie z THE EXPLOITED, DISCHARGE, VARUKERS, ale w przeciwieństwie do wymienionych zespołów, G.B.H. nie mieli politycznych tekstów. Gdy tamci śpiewali o wojnie i polityce, G.B.H. mieli teksty o nekrofilii, popijawach, morderstwach czy grubych babach...

W 1983 roku zespół zrealizował kolejny album, jakby kontynuację pierwszej płyty pt. "City baby's revenge". Pojechali również na trasę po USA razem z SOCIAL DISTORTION, a nieco później wydali dwa single "Catch 23" i "Give me fire".

W 1984 roku wypuścili 12" "Do what you do", ale nie była już taka dobra jak poprzednie płyty. W między czasie zmienili perkusistę oraz podpisali umowę z Rough Justice. Zespół wydał sporo albumów, które jednak nie sprzedawały sie tak, jak pierwsze wydawnictwa: "Midnight madness and beyond" (1986), "No need to panic" (1987), "Wot a bargin" (1988), "A fridge too far" (1989), "From here to reality" (1990) i "Church of the truely warped" (1992). Zespół dodał do swojej muzyki więcej matalu i może dlatego dostawali słabe recenzje swoich płyt.

Po dwóch latach ciągłego koncertowania i promowania płyty "Church of the truely warped" zwolnili swojego menadżera i podpisali kontrakt z niemiecka wytwórnią We Bite Records i wydali "Punk junkies" LP w 1996. W tym samym roku Rough Justice wydali tę płyte w USA.

Na jakiś czas przestali grać trasy a skupili się na koncertowaniu na festiwalach w stylu "Holidays in the sun". Kolejne wydawnictwo G.B.H. to płyta "Punk Rock Ambulance" w 2000 - split z zespołem BILLYCLUB, a w 2002 wydali "Ha ha" w Go Kart Records oraz zagrali trasę po zachodnim wybrzeżu USA wraz z CIRCLE JERKS.

G.B.H. byli pierwszym zagranicznym zespołem punk, który usłyszałem jako dzieciak i do dzisiaj mam wielki sentyment do ich wczesnych nagrań. Wręcz uwielbiam trzy pierwsze płyty... No i ten "piórnik" Colina!

Wydawnictwa

Leather, bristles, studs & acne 12" (Clay, 1981)

No survivors 7"EP (Clay, 1981)

Sick boy 7"EP (Clay, 1981)

City baby attacked by rats LP (Clay, 1982)

Live at the 100 club Tape (Chaos, 1982)

City baby's revenge LP (Clay, 1983)

Catch 23 7"EP (Clay, 1983)

Give me fire 7"EP (Clay, 1983)

Do what you do 12" (Clay, 1984)

Oh no, it's GBH again 12" (Rough Justice, 1986)

Midnight madness and beyond LP (Rough Justice, 1986)

No need to panic LP (Rough Justice, 1987)

Wot a bargin 12" (Rough Justice, 1988)

A fridge too far LP (Rough Justice, 1989)

From here to reality LP (Rough Justice, 1990)

Church of the truely warped LP (Rough Justice, 1992)

Live in Japan LP (Rough Justice, 1993)

Punk junkies CD (We Bite, 1996)

Punk as fuck CDEP (1999)

Punk Rock Ambulance split CDEP w/ BILLYCLUB (2001)

Ha Ha CD (Go Kart, 2002)

Wznowienia

Leather, bristles, no survivors and sick boy LP (Clay, 1982)

The Clay years 1981 to 84 LP/CD (Clay, 1990)

Diplomatic immunity CD (Rough Justice, 1990)

The Clay recordings '81 to '84 CD (Clay, 1992)

The Clay punk singles collection CD (Clay, 1995)

Kompilacje

Punk and disorderly LP (Abstract/Posh Boy, 1982)

Punk and disorderly vol. 2 LP (Anagram, 1983)

Driven to death LP (Clay, 1990)

VIDEO:http://www.youtube.com/watch?v=YnaUhelxu3I