GRAZHDANSKAYA OBORONA (CIVIL DEFENCE) powstała w Omsku na Syberii w 1982 roku pod nazwą POSEV (SOWING). Założycielami kapeli byli Yegor Letov, który grał na perkusji i śpiewał oraz Konstantin Ryabinov na basie. Zespół miał anty-komunistyczne teksty (utwory "I hate red color" czy "Good Tsar, familiar stink") i grał agresywną muzykę, więc bardzo szybko znalazł się na celowniku KGB. Letova wysłano do psychiatryka, a Ryabinov trafił do armii...
W 1984 roku Letov założył GRAZHDANSKAYA OBORONA i zaczął nagrywać. Letov był w sumie jedynym członkiem zespołu, pomagali mu zaprzyjaźnieni muzycy, którzy ukrywali się pod pseudonimami. Albumy nagrywali u Letova w domu, albo w mieszkaniach jego przyjaciół. Muzyka GRAZHDANSKAYA OBORONA to prosty, ale nie prymitywny, hałaśliwy punk z wpływami rosyjskiego folku z przejmującym i emocjonalnym wokalem Letova, który pisał teksty utworów oraz wiersze.
Letov nagrywał w swoim domu również inne grupy rosyjskie, więc wkrótce jego mieszkanie znane było jako GrOb Records/Studio.
W okresie od 1985 do 1989 roku GRAZHDANSKAYA OBORONA nagrała ponad 15 albumów. Oczywiście nie miały one szansy ukazać się na płytach dzięki sowieckiej cenzurze, więc kasety przechodziły z rąk do rąk i były kopiowane dalej przez fanów GRAZHDANSKAYA OBORONA. Zespołowi udało się też grać okazjonalne koncerty, głównie po Domach Kultury czy festiwalach, ale bardzo często ich koncerty były przerywane wyłączeniem prądu...
W 1987 roku Letov założył kolejny zespół VELIKI OTYABRAYA (GREAT OCTOBERS) wraz z Yanką Dyagilevą, która później została jego żoną. Podróżowali po Związku Radzieckim, koncertowali i próbowali unikać KGB. Nagrali trzy albumy w folkowym klimacie: "No Permission" w 1987, "Go Home" i "Angedonia" w 1989. Letov zaczął pracować nad kolejnym projektem o nazwie KOMMUNIZM - połączenie kiczowatej sowieckiej sztuki z poezją z okresu stalinowskiego.
Letov równie często grywał solo przy akompaniamencie gitary akustycznej, jak również eksperymentował z muzyką industrialną.
W 1990 roku Letov założył kolejną grupę IGOR I OPIZDANEVSHIE, która nagrała kilka albumów, mniej punkowych a bardziej psychodeliczno-eksperymentalnych.
Po upadku komunizmu w Rosji, Letov zaczął nagle nazywać siebie "prawdziwym komunistą". Bardzo dziwne, gdyż wszystkie te lata wcześniej bardzo mocno akcentował swoją postawę anty-komunistyczną i anty-totalitarną.
W obliczu nieznanej Rosjanom demokracji i zrujnowanej pokomunistycznej gospodarki oraz kraju rządzącego przez mafię i aparatczyków poprzedniego systemu, Letov zmienił swoje poglądy. Zaczęto go widywać z rosyjskim nacjonalistą Alexandrem Prokhanov'em, wydawcą nacjonalistycznego pisma "Zavtra" oraz z nacjonalistycznym pisarzem Eduard'em Limonov'em. Letov w wywiadach opowiadał się za "ultrakomunizmem", "sowieckim nacjonalizmem" i "miłością do totalitaryzmu". Był również świadkiem śmierci swoich przyjaciół - jego żona Yana Dyaglineva wyszła na papierosa i znalezioną ją utopioną w pobliskiej rzece, a Dimitry Selivanova, lider grupy PROMYSHLENNAYA ARKHITEKTURA i koncertowy gitarzysta GRAZHDANSKAYA OBORONA powiesił się.
W 1994 roku Letov pomagał zakładać NBP (Partię Narodowo-Bolszewicką) wraz z Eduardem Limonov'em i zorganizował akcję bojkotu produktów zagranicznych. "Bojkot jest pierwszym krokiem, ale nasze zadania są dużo większe. Planujemy rewolucję." Letov powiedział reporterom, że mają zamiar się uzbroić, a nieco później Limonov został aresztowany za posiadanie nielegalnej broni. Symbolem NBP była czerwona flaga z wpisanymi w biały okrąg czarnym sierpem i młotem - zaczęli być oskarżani o neofaszyzm. Wielu fanów odwróciło się od zespołu, część uznała to za wyśmienitą prowokację...
Yegor Letov zmarł 19 lutego 2008 roku w wieku 43 lat w Omsku na niewydolność serca.
Mimo niechlubnego okresu nacjonalistycznego, zespół GRAZHDANSKAYA OBORONA był grupą legendarną i oryginalną, a Yegor Letov został ikoną rosyjskiego punk rocka. Był postacią niepowtarzalną i charyzmatyczną i w swoim dorobku miał ponad 30 albumów. Do posłuchania chyba wszystkie albumy GRAZHDANSKAYA OBORONA z lat 80-tych - surowy, prosty, ale ciekawy, interesujący kawał punka, obok którego ciężko przejść bez zwrócenia uwagi. Tym bardziej, że w sumie to radzieccy punks mieli przewalone i troszkę szkoda, że kontakt z nimi w tamtych czasach był znikomy i utrudniony. Wbrew pozorom jakość nagrań bardzo dobra.
kilku jeszcze brakuje jak np. Wsio idiet po planu - no ale mniejsza z tym
OdpowiedzUsuńNapisałem "chyba wszystkie"...:)
OdpowiedzUsuńgreat band! their early records are really raw, political and uncomprommissing!!!
OdpowiedzUsuń