czwartek, 26 marca 2009

UPRIGHT CITIZENS - Bombs of peace


UPRIGHT CITIZENS powstali w styczniu 1981 roku w miasteczku Bottrop w Niemczech. Na początku grali covery innych zespołem, ale bardzo szybko zaczęli komponować swoje własne kawałki. Pierwszy koncert zagrali w kwietniu 1981 w składzie Mario - perkusja, Crocker - bas, Uli - gitara i Anton - gitara i wokal. Do końca 1982 roku zagrali około 50 koncertów.

Jeszcze w 1981 roku dostali propozycję od wytwórni H'art zamieszczenia kawałków na składance LP. W czerwcu 1982 roku UPRIGHT CITIZENS wydają 12" "Bombs of peace", która sprzedaje się w nakładzie 2000 kopii. W tym samym roku grają sporo koncertów w Niemczech i Holandii, a w grudniu grają 2 wspólne koncerty z DEAD KENNEDYS.

W lipcu 1983 roku wychodzi ich LP "Make the future mine and yours", a w maju grają koncert razem BAD BRAINS w Kolonii i z UK SUBS w Bochum. Ich nagrania pojawiają się na kompilacjach "Grevious musical harm" tape, "Keine experimente" LP i "Welcome to 1984" LP.
W 1984 roku wydaja kolejną płytę "Open eyes, open ears, brains to think and a mouth to speak". Ten LP wydają już we własnej wytwórni, ponieważ chcą być jak najbardziej niezależnym zespołem i sprzedawać swoje płyty po niższych cenach. Dostają również propozycje nagrania płyty od Virgin, ale odrzucając ją , bo nie chcą mieć nic wspólnego z wielkimi korporacjami.

Zespół po nagraniu jeszcze kilku płyt rozpadł się w 1991 roku. Jedna z najlepszych niemieckich kapel punk śpiewających po angielsku. Świetne teksty, wpadająca w ucho muzyka, a najważniejsze, że ich płyty wciąż wydają się świeże!

Dyskografia
Bombs of peace 12" (H'art, 1982)
Make the future mine and yours LP (H'art, 1983)
Open eyes, open ears, brains to think and a mouth to speak LP (Rude, 1984)
Facts and views 7"EP (Skvaller, 1985)
Kiss me now 12" (UC, 1986)
Farewell 7"EP (UC, 1988)
I got the hometown blues 7"EP (UC, 1991)

Wznowienia
Open eyes, open ears, brains to think and a mouth to speak LP (UC/BYO, 1985)
Make the future... + Bombs of peace LP + 12" CD (Rude, 1990)
Kompilacje
H'Artcore LP (H'art, 1981)
Keine experimente LP (Weird System, 1983)
U-Boats attack America LP (Weird System, 1983)
P.E.A.C.E. 2xLP (R Radical, 1984)
Beating the meat LP (Xcentric Noise, 1984)
Welcome to 1984 LP (MRR, 1984)
We don't want your fucking law! LP (Fight Back, 1985)

A-64 - Já nemám šajn

A-64 czeska legenda punk rocka istniała od listopada 1983 roku do listopada 1984 roku - równy rok. Nie zagrali aż tak wielu koncertów, ale okazali się bombą roku 1984 na czeskiej scenie. Nazwę wzięto od nazwy maści do rąk A-64. Marcel Průcha - wokal i Radek Šimon Šimůnek - gitara, wraz z dwoma dziewczętami debiutowali w punkowym zespole RED DEVILS. Dołączył do nich Tonda Hlávka - gitara basowa, a nieco później Jan Limburák Limburský - perkusja, były frontman innej praskiej legendy KEČUP. W ciągu tygodnia przygotowali cały materiał i wystąpili z nim na koncercie w Libeňském Ostrově pod nazwą PLASTELÍNA. Po tym koncercie zespół zamknął się na całą zimę w sali prób i szlifował materiał.

Od początku roku 1984 do czerwca, już pod nazwą A-64 wystąpili ponad 10 razy w różnych miejscach - praskich klubach Na Chmelnici, Barča i Parnik czy w Brnie. Z zespołem gościnnie występowali saxofonista Martin Klapper i Mikoláš Chadima, lider zespołu MCH Band.

A-64 zrobili latem przerwę w koncertach i zaczęły się problemy... Część zespołu chciała nadal grać punk rock, ale Šimůnek i Průcha chcieli totalnie zmienić charakter granej muzyki. Jesienią zagrali dwa koncerty w Kladnie, na które zjechali punkowcy niemal z całej Czechosłowacji.
A-64 grali covery SEX PISTOLS, THE EXPLOITED i DEAD BOYS, ale i również sporo swoich własnych utworów, ale chyba najbardziej znany numer, to przeróbka PETER AND THE TEST TUBE BABIES "Banned from the pub" w ich własnej wersji "Já nemám šajn". Utwór ten pojawił się na kilku składankach, a głównie jest znany z kompilacji wydanej przez ROIR "World class punk".

Po rozpadzie zespołu za granicę wyjechali Průcha, Šimůnek, a także saksofonista Klapper. Hlavka założył industrialno-alternatywny zespół VESELÍ FILIŠTINOVÉ, który zmienił później nazwę na STŘEDNI EVROPU. Limburák "zasłynął" bębnieniem w praskiej kapeli skinowskiej ORLÍK.
Skład A-64 to Marcel Průcha - wokal, Radek Šimon Šimůnek - gitara, Tonda Hlávka - gitara basowa, Jan Limburák Limburský - perkusja.
Do posłuchania koncert A-64 z 1984 roku oraz składanka "World class punk" m.in. z A-64, RATOSE DE PORAO, DEZERTER, SOLUCION MORTAL,MOTTEK, BASTARDS i innymi.
Dyskografia
Live 1984 (koncert z kwietnia 1984)
Live (1984)
World Class Punk Comp. Tape (1984, ROIR)
Czech! Till Now Tape (1986)
Hrubý punkový hláska Tape (1987 Ukrutnost)

środa, 25 marca 2009

HERESY - Network of friends

Brytyjski zespół HERESY (obok RIPCORD i NAPALM DEATH) rozpoczęli w UK nową falę hardcore-thrash. Powstali w Nottingham - Reevsy i Kalv założyli kapelę pod nazwą PLASMID, w 1985 roku dołączył do nich kuzyn Reevsy'ego, Steve i zmienili nazwę na HERESY. Steve - perkusja, Kalv - bas i Reevsy - gitara i wokal. W 1986 roku wydali pierwszy winyl "Never healed" - ukazał się na flexi w zaczynającej swoją działalność wytwórni Earache.
Rok póżniej wydali split LP ze swoimi kumplami z miasta - CONCRETE SOX. Zaangażowali również nowego wokalistę, który szybko opuścił zespół przed planowaną z CONCRETE SOX trasą. HERESY wypełnili lukę wokalisty pożyczonym z CONCRETE SOX perkusistą Johnem. John został na stałe w zespole i stał się jednym z najwyżej skaczących na scenie wokalistów w historii hardcore'a.
Reevsy opuszcza HERESY i zastępuje go gitarzysta Mitch z zespołu UNSEEN TERROR. Kapela wraz z liczną załogą gra trasę "Network of friends" wraz z RIPCORD, CONCRETE SOX, STUPIDS i B.G.K. i innymi. W tym czasie nagrywają świetny singiel "Thanks!" i łapią się na pierwszą sesję z Peelem w Radio 1.
Kapelę opuszcza wkrótce Mitch, a zastępuje go Baz z RIPCORD. W tym składzie nagrywają album "Face up to it" - najbardziej znana i chyba najgorsza płyta HERESY. Zespół nazywał tę płytę "Face up to it - it's shit". Utwory na tej płycie są dobre i interesujące, ale sama jakość nagrań kompletnie do dupy! Płyta brzmi słabo i płasko i brak na niej tego kopa z którego znany był zespół. Poza tym HERESY objawiają nam swoją fascynację amerykańskim hardcorem, grając covery SIEGE i YOUTH OF TODAY, dodając również elementy funky?!
Nastepna płytka "Whose generation?" 7"EP jest znacznie lepsza - zespół dodaje więcej metalu, ale to wciąż żywiołowy speed-core. Ostatnia płyta to album o głupkowatym tytule "13 rocking anthems" z 1989 roku, na którym znajdują się nagrania z dwóch sesji u Johna Peela. Naprawdę dobry kawał hardcore-thrasha!
Jak większość zespołów punk HERESY rozpadli się u szczytu swojej popularności. Ostatni koncert zagrali w grudniu 1988 roku w Leeds.
Kalv i Steve założyli thrashową kapelę pod nazwą 666DEAD, która wydała singla i rozpadła się. Steve bębni w zespole WOLVES OF GREECE. Baz wraz z byłymi członkami RIPCORD założył kapelę DUMBSTRUCK.
Lost And Found wydali dwupłytowy CD "Voice your opinion" z utworami z "Face up to it", "Thanks", "Never healed" oraz "Visions of fear" z utworami z "Whose generation?" i "13 rocking anthems". Plik HERESY "1985-1987" zawiera utwory z demo, "Never healed", "Thanks" i nagrania koncertowe.
Wydawnictwa
Never healed flexi 7"EP (Earache, 1986)
HERESY/CONCRETE SOX split LP (Earache, 1987)
Thanks! 7"EP (1987)
Face up to it LP (In Your Face, 1988)
Whose generation? 7"EP (In Your Face, 1989)
13 rocking anthems LP (In Your Face, 1989)
Live in Leeds 7" (Open, 1990) - trzy utwory z ostatniego koncertu HERESY

Wznowienia
Never slit thanks CD (Toys Factory, 1990)
Voice your opinion CD (Lost & Found)
Visions of fear (Lost & Found)
1985-1987 CD

Kompilacje
Future now 7"EP
Diminished Responsibility LP
God save us from the USA LP
North atlantic noise attack 2xLP (Earache, 1989)

poniedziałek, 23 marca 2009

SS-20 - Virginidad sacudida

SS-20 to zespół z Meksyku, który w sumie to wydał chyba tylko jedną płytę. Chyba, bo informacji o zespole, który wymieniany jest w czołówce meksykańskiej sceny hardcore-punk, jak na lekarstwo...
SS-20 to skrót od Secta Suicida Siglo Veinte (Twentieth-Century Suicide Sect). Wokalistką tego zespołu była Patricia Moreno Rodríguez, bardziej znana jako Zappa Punk. Jak sama opowiada: "Moja ksywka pochodzi od Franka Zappy i od "zapatos" (butów). Moja rodzina od zawsze zajmowała się szyciem butów i skóry. To nasza tradycja: sama sobie robiłam punkowe ciuchy ze skóry".
Pomiędzy rokiem 1984 a 1986 Zappa sformowała grupę, rodzaj załogi, która się składała z przyjaciół z ulicy - 32 dziewczyny, które nazwały się Susy's Peleoneras Punks. Dziewczyny wzięły swą nazwę od numery THE RAMONES "Susy is a fighter (peleonera)". Trzymały się razem i wspierały nawzajem walcząc o prawa kobiet, z tradycjonalizmem meksykańskim i przemocą policji.
Były pierwszą taką załogą w Mexico City, potem pojawiły się następne, chociażby Virginidad Sacudida, załoga, która ściśle trzymała się z grupą Zappy i - sądząc po tytule - SS-20 zagrali o nich numer.
O samym zespole SS-20 ciężko jest zdobyć jakieś konkretne informacje... W latach 80-tych chyba jedyny meksykański zespół hardcore-punk z wokalistką. Płyta jest niezła, oczywiście surowa, ale napakowana treścią i energią. W sumie niby nic odkrywczego, ale ma coś w sobie - dla fanów latynoskiego hc-punka perełka, tym bardziej, że SS-20 stawiani są w pierwszym rzędzie z całą czołówką ówczesnej sceny w Meksyku.
Plotka głosi, że wokalistka popełniła samobójstwo, gdy zmarł jej chłopak. Mam nadzieję, że to tylko plotka i polecam odsłuchanie płyty SS-20 "Secta suicida siglio" z 1989 roku, bo jest naprawdę fajna.

niedziela, 22 marca 2009

OUTO - Skate to hell

OUTO kolejna kultowa załoga z Japonii. Pochodzili z Osaki i grali w latach 80-tych obok takich kapel jak GAUZE i SYSTEMATIC DEATH. Dwie pierwsze EP-ki są bardzo punkowe - ostre i surowe w klimacie CONFUSE, co szczególnie słychać na singlu "Many question poison answer" z 1984 roku. Już na płycie z 1987 roku i późniejszym singlu nagrania są bardziej thrashowe i z większym kopem - coś dla fanów SYSTEMATIC DEATH.
Jakiś czas temu wyszła dyskografia OUTO z wszystkimi wydawnictwami z winyli i składanek, ale krążą również bootlegi koncertowe i z nagraniami demo.
I tyle skąpych informacji o zespole OUTO, ale mimo wszystko nagrania warte posłuchania.

Wydawnictwa
Many question poison answer 7"EP (AA, 1984)
Half wit life 7"EP (Hold Up/Noise Room, 1985)
Shoujiki mono wa bakawo miru LP (Selfish, 1987)
No way out 7"EP (Selfish, 1988)

Bootlegi
Shoujiki mono wa bakawo miru LP (Revoltation)
OUTO/SOB split 7"EP (nagrania koncertowe)

Kompilacje
Hardcore unlawful assembly LP (AA, 1984)
Thrash til death LP (Selfish, 1986)
Last punk Osaka LP (Beggars Connection, 1986)
Shoudoku gig LP (Selfish, 1987)
Pusmort samoler 7" + flexi (Pusmort, 1987)
My meat's your poison LP (Kagai Mousou, 1987)
A farewell to arms LP (Selfish, 1987)

poniedziałek, 16 marca 2009

RATOS DE PORAO - Crucificados pelo sistema

RATOS DE PORAO (Basement Rats) powstali na początku lat 80-tych w São Paulo i do dzisiaj są w światowej czołówce. Zespół był pod dużym wpływem brytyjskich zespołów DISCHARGE, G.B.H., VARUKERS i skandynawskiej sceny z zespołami ANTI-CIMEX czy KAAOS. Byli w tamtym czasie najostrzej grającym zespołem w Brazylii, tym bardziej, że zespoły takie jak COLERA czy GAROTOS PODRES grały raczej punk rock niż hardcore.
Pierwszą i do dzisiaj kultową płytę "Crucificados pelo sistema" wydali w 1984 roku w Ataque Frontal. Bardzo mocny i brutalny hardcorowy album, który zaznaczył pojawienie się RATOS DE PORAO na światowej scenie punk. Płytę nagrali w składzie João Gordo - wokal, Mingau - gitara, Jabá - bas i Jão - perkusja. Krótko po nagraniu płyty zespół się rozpadł, a było to spowodowane głównie upadkiem sceny w São Paulo (walki punkowych gangów) oraz oskarżeniami, że zespół się sprzedał i członkowie RATOS DE PORAO słuchają metalu (!) - Gordo paradował w koszulce VENOM.
W 1985 zespół powraca, ale już w innym składzie i z nieco inną postawą. Do swojej muzyki dodali sporo elementów thrash metalu. Zafascynowani podobnymi zespołami łączącymi metal i punk jak D.R.I., ENGILSH DOGS, AGNOSTIC FRONT. W 1986 roku wydają płytę "Descanse Em Paz" w Baratos Afins.
RATOS DE PORAO dalej drążą temat metalu i występują wspólnie z thrashowymi hordami SEPULTURA, KORZUS, ANTHARES. W 1987 roku wydają kolejny album "Cada Dia Mais Sujo e Agressivo" w Baratos Afins Records. Płyta ta wychodzi również w wersji angielskiej "Dirty and Aggressive".
Dzięki Igorowi Cavalera z SEPULTURY zespół w 1989 roku podpisuje kontrakt z wytwórnią Roadrunner i jedzie do Niemiec nagrywać nową płytę. Album pod tytułem "Brasil" stał się jedną z najpopularniejszych (obok D.R.I. "Crossover") płyt crossover! Thrashowe, techniczne riffy, d-beatowa perkusja i agresywny wokal Gordo wzniosły R.D.P. na kolejny wyższy poziom.
W 1990 kapela wraca do Niemiec i nagrywa kolejny świetny album "Anarkophobia" w składzie Gordo, Jão, Jabá and Spaghetti. W połowie 1991 roku zespół opuszcza perkusista Spaghetti, a jego miejsce zajmuje Boka z innego brazylijskiego zespołu crossover PSYCHIC POSSESSOR. W 1992 roku zespół wydaje płyte koncertową "Ao vivo" i debiutuje swoim utworem "Aids, Pop, Repressão" w programie Furia metal na MTV.
W 1994 roku zespól wydaje "angielski" album "Just another crime nn Massacreland" - niestety płyta jest słabej jakości i z braku dobrej promocji źle się sprzedaje. Ponadto z zespołu odchodzi Jabá, a w kapeli pojawia się problem z narkotykami...
W 1995 roku zespół zmienia basistów jak rękawiczki, ale nie przeszkadza im to nagrać dwóch świetnych płyt! Nagrywają same covery hardcore-punk i wydają to na płycie pt. "Feijoada acidente?" - jest to żart z płyty GUNS'N'ROSES "The spaghetti incident?" Feijoada to tradycyjna potrawa brazylijska składająca się z wieprzowiny i fasoli. Ta płyta ma dwie wersje; na jednej R.D.P. coverują tylko zespoły brazylijskie takie jak OLHO SECO, LOBOTOMIA, GAROTOS PODRES. Druga płyta to kawałki tuzów światowego punk rocka i hardcore'a - G.B.H., BLACK FLAG, ANTI-CIMEX, MINOR THREAT, RATTUS i wiele innych. W między czasie basistą zostaje Walter Bart, wcześniej grający w punkowej kapeli NAO RELIGIAO.
RATOS DE PORAO wracają do hardcorowych korzeni i śpiewania po portugalsku i w 1997 roku wydają kolejną świetną płytę "Carniceria tropical". Gordo zaczyna pracować jako VJ w MTV Brasil.
W 1999 ponownie zmienia się basista - Cristian Fralda z punk rockowej kapeli BLIND PIGS. Zespół postanawia nagrać jeszcze raz swój pierwszy album "Crucificados pelo sistema". Oryginalny krążek z 1984 roku wydany był w małym nakładzie i nigdy nie był wydany za granicami Brazylii. Posiadam re-press tego winyla z 1989 roku, który też miał mały nakład i też był wydany tylko w Brazylii. Widziałem oryginał chodzący na e-bayu w cenie około 150 dolarów!Płyta wychodzi pod tytułem "Sistemados pelo crucifa".
W 2002 roku R.D.P. wydają płytę "Onisciente coletivo" na której ponownie pojawia się crossover. Zespół opuszcza Cristian Fralda, by dołączyć do reaktywowanej legendy LOBOTOMIA. Na jego miejsce wskakuje Paulo Júnior z hardcorowego bandu DISCARGA i gra z RATOS DE PORAO do dzisiaj.W 2006 RATOS DE PORAO nagrali kolejna płytę "Homem inimigo do homem".

Dyskografia
Crucificados pelo sistema LP 1984 Ataque Frontal
Ao vivo split LP w/ CÓLERA 1985 Ataque Frontal
Descanse em paz LP 1986 Baratos Afins
Cada dia mais sujo e agressivo/Dirty and aggressive LP 1987 Cogumelo
Brasil LP 1989 Eldorado
Anarkophobia 12" 1991 Roadrunner
Ao vivo LP 1992 Eldorado
Just another crime in massacreland 1994 Roadrunner
Feijoada acidente? LP - covery brazylijskich kapel 1995 Roadrunner
Feijoada acidente? LP - Covery kapel z całego świata 1995 Roadrunner
Carniceria tropical LP 1997 Paradox/Alternative Tentacles
Sistemados pelo crucifa LP 2000 Peculio/Alternative Tentacles
Guerra Civil Canibal LP 2001 Peculio/Alternative Tentacles
Onisciente coletivo CD 2002
Homem inimigo do homem CD 2006

Kompilacje
O começo do fim do mundo LP 1982
Sub LP 1982 Estúdios Vermelhos
World class punk Tape 1984 ROIR
Ataque sonoro LP 1985 Ataque Frontal
South America In Decline LP 2000

Wznowienia
Periferia 1982 LP 1999 Gravações sem Qualidade - nagrania demo z 1981 i 1982
So crassico CD 2000 Fonográfia/Sky Blue Music

niedziela, 15 marca 2009

RIPCORD - Drug shit!

Brytyjski RIPCORD powstał w 1984 roku w Weston-Super-Mare. Steve Baz Ballam i John Millier skompletowali skład i w 1985 roku nagrali pierwsze demo "In search of a future" - surowy, szybki hardcore z thrashowymi gitarami. Niektóre z tych kawałków znalazły się na ich pierwszej płycie. RIPCORD w składzie Baz - bas, John - perkusja, Malcolm - gitara i Jimmy na wokalu zaczęli grać pierwsze koncerty. Po nagraniu drugiego demo zespół opuścili Malcolm i Jimmy. W 1986 do kapeli dołączyli Brian Buzby Birchell i Steve Hazzard, nagrali trzecie demo i zaczęli grać więcej koncertów. W tym samym roku wypuścili we własnej wytwórni Raging Records 7"EP na flexi pod tytułem "Damage is done" z dziewięcioma utworami. W 1986 roku nagrali równiez demo "Fast and furious", które rozprowadzała wytwórnia Manic Ears.W 1987 roku RIPCORD zagrali świetną trasę z B.G.K., HERESY i STUPIDS, a nastepnie nagrali materiał na rewelacyjną płytę "Defiance of power". Niestety, płyta wróciła ponownie do tłoczni, bo okazało się, że na krążku pojawił się jakiś dziwny szum. Okazało się, że przez pomyłkĘ nagrano równiez starą sesję VICE SQUAD! Ostatecznie płyta ukazała się w marcu 1987 roku. Muzycznie RIPCORD nadal podążali utartą ścieżką - pełen energii, surowy hardcore thrash z tekstami o prawach zwierząt, wiwisekcji, narkotykach, wojnie i skateboardingu.
Wkrótce zespól wyruszył na trasę z NAPALM DEATH, a następnie ponownie z HERESY. Podczas nagrywania singla "Harvest hardcore" z zespołu wyleciał Buzby, a na jego miejsce wskoczył stary basista Steve. Na tym singlu słychać, że RIPCORD zmienili nieco styl z thrashowego na bardziej amerykański hardcore - wciąż czadowy i brutalny. Nagrali dwa covery bostońskich zespołów - SIEGE i SS DECONTROL, co świadczy o ich nowej fascynacji amerykańskim hardcore.

Zespół został okradziony z większości sprzętu, ale po udanej trasie po Irlandii udało im się wszystko ponownie skompletować. W 1988 roku nagrali sesję u Johna Peela i wydali koncertową płytę w niemieckiej serii "Your choice live".Zespół pojechał do Holandii i nagrał drugi i zarazem ostatni album "Poetic justice" - świetny, czadowy thrash pod wpływem amerykańskiego hardcore'a. Po nagraniu tej płyty Steve opuścił zespół i wyjechał wraz z żoną do USA. W 1988 roku zagrali ostatni koncert w Weston. Baz został członkiem zepołu HERESY. Steve wrócił do UK i wraz z Johnem założył zespół SPITE. Jim grał w FILTHKICK i CRACKED COP SKULLS. Obecnie Baz, John i Jim grają w zespole DUMBSTRUCK.Plik "More songs about..." zawiera singiel "Harvest hardcore" i płytę "Poetic justice".

Wydawnictwa
In search of future Demo 1985
Enforcement of trust Demo 1985
Third demo 1986
The damage is done 7" flexi (Raging Records, 1986)
Fast and furious Demo 1986
Defiance of power LP (Manic Ears, 1987)
Harvest hardcore 7"EP (Raging Records, 1988)
Your choice live 12" (Your Choice, 1988)
Poetic justice LP (Raging Records, 1988)

Wznowienia
More songs about... CD/LP (Weasel - zawiera "Harvest Hardcore", "Poetic Justice", utwory z radia i koncertów)
Hardcore CD (Epistrophy, zawiera "Damage is Done", "Defiance of Power" i kawałki z kompilacji)

Składanki
Digging in water LP (COR/Manic Ears, 1987)
Revenge of the kamikaze stegosaurus from outer space LP (Ax/ction, 1988)

GAUZE - City rockers


Japoński zespół GAUZE powstał pod koniec 1981 roku. Mieli olbrzymi wpływ na scenę japońską i kapele hardcore na całym świecie. Założyciel zespołu, basista Shin postanowił grać tak szybko, jak tylko się da. Teraz może się wydać to śmieszne, ale pamiętajmy, że był to początek lat 80-tych i w Japonii grały wtedy takie punk rockowe zespoły jak THE STALIN, SS, G-ZET, ABURADAKO. GAUZE jako jedni z pierwszych postawili na hardcore.
Pierwsze numery GAUZE można znaleźć na składance "City rockers" w 1982 - zamieścili tam m.in. cover DISCHARGE "No TV sketch", ale pod własnym tytułem "Anti-machine". Byli wtedy pod dużym wpływem brytyjskich zespołów. Kolejny składak na którym można ich usłyszeć, to "Outsider" również z 1982 roku.

W 1984 roku wydali swój pierwszy pełnometrażowy album "Fuckheads", który zapoczątkował późniejszy styl GAUZE - mocny, surowy hardcore.
Kolejne wydawnictwo ukazało się w 1986 roku i była to 12" "Equalizing distort". Po pięciu latach grania GAUZE w końcu odnaleźli swój własny styl, który przez lata inspirował zespoły na całym świecie. Ta płyta stała się jednym z kamieni milowych światowej sceny hardcore.

Na następną płytę musieliśmy czekać aż do 1989 roku, kiedy to wyszedł krążek "Genkai wa doko da" (What's the limit?) - jedna strona to nagrania studyjne, druga to koncertowe utwory, które zagrali w Szkocji.
W 1991 roku zespół obchodził dziesięciolecie istnienia - zagrali z tej okazji koncert, który składał się z trzech części - trzy okresy, które przeszli przez 10 lat. Zagrali na tym koncercie 51 utworów!
W 1996 roku zagrali typowo japońskie tournee po USA - trzy koncerty w Chicago, Berkeley, Minneapolis. Na tej trasie nagrali też 7"EP, która wyszła w Prank Records, krótko po trasie.
W 1997 roku nagrali kolejną 12" "Kao o aratte denaoshite koi" (Go wash your face and come back), która jest chyba najlepsza płytą, jaka nagrał hardcorowa kapela w ciągu ostatnich kilkunastu lat. Naprawdę mocny materiał.
GAUZE to: Fugu - wokal, Momorin - gitara, Shin - bas, Hiko - perkusja.

Dyskografia
Fuckheads LP (ADK, 1984)
Equalizing distort 12" (Selfish, 1986)
Genkai wa doko da LP (Selfish, 1989)
Low Charge 7"EP (Prank, 1996)
Kao o aratte denaoshite koi 12" (XXX, 1997)
Binbou yusuri no rizumu ni notte 12" (2007)
City rockers LP boot (utwory ze składanki)

Kompilacje
City rockers LP (City Rocker, 1982)
Outsider LP (City Rocker, 1982)
Thrash til death LP (Selfish, 1986)
A farewell to arms LP (Selfish, 1986)
Shoudoku gig LP (Selfish, 1987)

LAMA - Anarkomarko

LAMA to fiński zespół z Helsinek. Zespół założyli Epe i Eno w 1977, ale nie bardzo potrafili grać, więc dali sobie spokój. Kolejny start zespołu odnotowany jest w maju 1979 roku. Do zespołu dołączył Charlie na gitarze, a najpierw Hippo, a potem Jere na perkusji.
Pierwszy i jedyny album zespołu pt. "Lama" wyszedł w 1982 roku. Oprócz tego LAMA nagrała kilka singli, które można znaleźć na płycie "Ja Mikään Ei Muuttunut - Singles 1980 - 1982".
Ostatni koncert LAMA zagrała w Lepakko w grudniu 1982 roku. Koncert ten został nagrany, ale materiał nie został nigdy wydany.

LAMA reaktywowała się okazjonalnie na koncerty w 1988, 1993 i 2005 roku. Wokalista Epe założył legendarny zespół punk-goth MUSTA PARAATI, a pozostali członkowie grali w zespole UNICEF, który nagrał singla “Käkimassaa”.

LAMA to dla wielu punks klasyczny i legendarny fiński punk. Osobiście polecam - przypominają mi nieco wczesny, punk rockowy RATTUS.

Wydawnictwa
Totuus löytyy kaurapuurosta 7"EP (Johanna, 1980)
Nimetön 7"EP (Johanna, 1981)
Väliaikainen 12"EP (Johanna, 1982)
Lama LP (Johanna, 1983)
Ajatuksen loppu 7"EP (Johanna, 1983)

Wznowienia
...ja mikaan ei muuttunut LP (Johanna, 1983 - wszystkie 7")
Lama CD (Stupido Twins, 1994)

wtorek, 10 marca 2009

Hardcore, punk, reggae, nowa fala...

Tym razem chciałbym wrzucić kilka polskich kompilacji. Nie było ich za dużo w naszej socjalistycznej ojczyźnie, niestety. Pod postem o zespole TZN XENNA wsadziłem kultową kompilację "Jak punk to punk" z 1986 roku z kapelami DEZERTER, ARMIA, TZN XENNA, SIEKIERA, REJESTRACJA, PROCESSS, ABADDON. Myślałem, że wszyscy w Polsce to mają, ale okazało się, że jest mnóstwo ściągnięć tego pliku.

Pod postem o PROWOKACJI znajdziecie kolejną legendarną składankę "Fala" - PROWOKACJA, TILT, DEZERTER, SIEKIERA, ABADDON, KRYZYS, BAKSZYSZ, IZRAEL, KULTURA - również mnóstwo ściągnięć...

W poście "Jeżeli nam zabraknie sił..." fragmenty koncertów z Róbrege w Warszawie w 1985 roku - TZN XENNA, REJESTRACJA, ARMIA, DEZERTER, ABADDON, ABSURD.
Dzisiaj wrzucam fragmenty koncertów z festiwalu Fama 1986 w Świnoujściu - nagrania w miarę dobrej jakości i zespoły KULTURA, IZRAEL, ABSURD, ARMIA, MOSKWA, MADAME.

Ponadto składak zespołów, które zagrały na FMR Jarocin 1984. Nie wiem kto to poskładał do kupy - znalazłem gdzieś w sieci i myślę, że warto to opublikować, bo nagrania nie są najgorszej jakości, a i zestaw kapel rewelacyjny - SEDES, REKRUT, ABADDON, MOSKWA, PROWOKACJA, FORT BS, MADAME, ŚMIERĆ KLINICZNA, SIEKIERA, VARIETTE, PIERSI, MADE IN POLAND, IZRAEL, KULTURA.

"Porzucona generacja" to składak CD wydany przez Pop Noise - mam nadzieję, że można to jeszcze gdzieś złapać w dystrybucjach - zalecam poszukiwania. Są tu nagrania zespołów łódzkich - BRAK - studio w Opolu 1982 i Rockowisko 1982; KONTROLA W - Radio Łódź 1982; MOSKWA - Radio Łódź 1984 plus jeden kawałek z 1993 roku; THE CORPSE - Radio Łódź 1988 plus dwa kawałki z innych sesji.

I na koniec nagrania z płyty bootlegowej "Victim of safety pin" wydanej w Kanadzie, a raczej przez Kanadyjczyka, który przez jakiś czas mieszkał w Polsce, między innymi we Wrocławiu. Na płycie są zespoły, które grały w Polsce w latach 1978-1982. Niestety, jakość tych nagrań na płycie jest strasznie słaba. Myślę, że można było się bardziej postarać i wydać naprawdę dobrej jakości składak, a tak to tylko kolejne wspomnienia wśród szumów starej taśmy...

Zespoły zamieszczone na tej płycie to REJESTRACJA, DEUTER, KRYZYS, DEZERTER, BRAK, TILT, DEADLOCK, KSU, NOCNE SZCZURY, TASS, POE'ROCKS, TZN XENNA, KULT, Walek Dzedzej.